ملازمۀ ادبیّات پایداری با جهاد تبیین به استشهاد تعلیمات سعدی

چکیدهاگر بپذیریم که ادبیّات پایداری در مقام تعریف و در موضع مولّفه‌های خود به‌گونه‌ای هدفمند و روشنگر و با زبانی بلیغ در مقابله با بدی‌ها، زشتی‌ها، کژی‌ها، خرابی‌ها، نفرین‌ها، فریب‌ها، تن‌پروری‌ها، سکون‌ها، نادانی‌ها، دشمنی‌ها و بسیاری مفاهیم دیگر و با جوهر حکمت، تعهّد، و التزام، بروز و ظهور می‌کند، در حقیقت، وظیفۀ جهاد تبیین را در بُعد ادبی به عهده گرفته تا انسان‌ها به‌سوی خوبی‌ها، زیبایی‌ها، راستی‌ها، درستی‌ها، آفرین‌ها، اندرزها، کوشش‌ها، کنش‌ها، دانایی‌ها، دوستی‌ها و ارزش‌های دیگر رهنمون گردند؛ همان رسالتی که افصح المتکلّمین، سعدی شیرازی، علیه الرّحمه، در گلستان و بوستان ایفا نموده و در این دو اثر گران سنگ، به ترتیب، جامعۀ بشری را از آنچه هست، به آنچه باید باشد، راهنمایی می‌کند. حال، در این مقاله تلاش شده تا ابتدا ارتباط بین ادبیّات پایداری و جهاد تبیین معلوم شود و سپس با ذکر شواهدی از گلستان و بوستان، به‌عنوان دو اثر تعلیمی، هنر سعدی در جایگاه تعلیم‌وتربیت بیان، و ادّعا شود که این ادیب فرزانه به‌خوبی توانسته است با خلق و گسترش ادبیّات تعلیمی و تبیینی، کمک شایانی به ادبیّات پایداری نماید.