بررسی میزان عملکرد نرخ فحلی و فاصله زمانی مشاهده فحلی در بزهای بومی و غیر بومی با استفاده از روش‌های متفاوت همزمان سازی فحلی (سیدر و پروستاگلاندین)

دخالت در تولیدمثل دام ممکن است با دلایل متفاوتی انجام پذیرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی عملکرد نرخ فحلی و مدت زمان فاصله مشاهد فحلی با استفاده از روش‌های متفاوت همزمان سازی فحلی (سیدر و پروستاگلاندین ) در بزهای بومی و غیر بومی بود. تعداد 90 راس بز به 6 گروه 15 راسی، با تیمارهای پروستاگلاندین و سیدر با سه نژاد سانن، مورسیا و مهابادی جهت همزمان‌سازی فحلی انتخاب شدند. به تمامی بزها به صورت عضلانی 400 واحد بین‌المللی pmsg تزریق شد. نرخ فحلی و میانگین فاصله زمانی سیدر برداری و تزریق پروستاگلاندین تا فحلی هر گروه از بزها با مشاهده تصاویر ذخیره شده از طریق دوربین مدار بسته در محل هر بهاربند انجام شد. نتایج میانگین فاصله زمانی سیدر برداری تا فحلی بین بزهای بومی و غیر بومی تفاوت معنی‌داری داشت و کمترین فاصله زمانی سیدر برداری تا فحلی مربوط به گروه سانن بود و بیشترین میانگین فاصله زمانی سیدر برداری تا فحلی مربوط به گروه مهابادی بود. بطور کلی برای ارتقای بهره‌وری استفاده از از فن‌آوری های نوین نظیر کنترل چرخه فحلی و استفاده از هورمون‌ها و روش های مناسب همزمان سازی فحلی می تواند باعث افزایش عملکرد تولیدمثلی دام و افزایش بهره وری اقتصادی دامپروری گردد.