گزارش یک مورد سقط جنین ناشی از لیستریوز در میش در شهرستان فیروزآباد استان فارس

سقط جنین یکی از مسائل مهم در پرورش گوسفند است. این بیماری می تواند منجر به خسارات اقتصادی چشمگیر و خطر جدی سلامت عمومی به لحاظ جنبه‌ی بیماریهای مشترک شود. دام سبک نقش ویژه‌ای در اقتصاد کشاورزی ایران دارد و نقش مهمی در زمینه معیشت جامعه‌ی عشایری و روستایی ایفا می کند. با توجه به دلایلی که ذکر شد سقط جنین گوسفند به شدت بر تولید و سلامت غذا، سلامت حیوانات و اقتصاد کشاورزی تاثیر می گذارد. گزارش حاضر شناسایی یک مورد سقط جنین در میش ناشی از لیستریا می باشد. یک دامدار به دلیل سقط جنین‌های متعدد در گله خود که در شهرستان فیروزآباد استان فارس قرار داشت به درمانگاه دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز مراجعه نمود. به منظور شناسایی عامل، جنین سقط شده به آزمایشگاه دانشکده دامپزشکی ارسال گردید. با توجه به توضیحات دامدار به دلیل شرایط مناسب مرتع، تغذیه دستی انجام نمی گردد و اخیراً نیز تعدادی گوسفند به گله اضافه شده‌اند. بیشترین احتمال ایجاد بیماری استفاده از سیلوهای آلوده به لیستریا می باشد که به دلیل علوفه آلوده شده به مدفوع موش، پرنده یا سایر حیوانات که به طور ناخواسته سیلو شده اند، پدیدار می گردد. همچنین، شیوع در مراتع نیز بدلیل آلوده شدن گیاهان با مدفوع حاوی ارگانیسم رخ داده است. عفونت‌های ناشی از لیستریوز در گوسفند و بز به‌وسیله لیستریا مونوسایتوژنز و لیستریا ایوانووی ایجاد می شوند. این عوامل کوکوباسیل‌های گرم مثبت هستند. لیستریا مونوسایتوژنز معمول‌ترین جدایه از سقط جنین لیستریایی در گوسفند است. در این مورد سقط در ماه آخر آبستنی رخ داده بود و به گفته دامدار میش‌های سقط کرده دچار جفت ماندگی و بعضی از آنها دارای عفونت رحمی بودند. علائم ماکروسکوپی مشاهده شده در جنین سقط شده پس از کالبدگشایی بیانگر حضور نقاط نکروزه در کبد بود. جهت شناسایی عامل از محتویات شیردان نمونه برداری و بطور همزمان در بلاد آگار و مک کانکی در جار بی هوازی کشت انجام شد. پس از 24 ساعت کلنی های ریزی در بلاد آگار ظاهر و سپس رنگ آمیزی گرم انجام شد. باکتریهای گرم مثبت میله ای کوتاه کاتالاز مثبت اکسیداز منفی موید جداسازی لیستریا بود. به دامدار توصیه شد دام‌های سقط کرده از گله جدا شده و با آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین 10 درصد درمان شوند. به منظور پیشگیری از سقط جنین در دامهای آبستن موجود در گله یک دوز اکسی تتراسایکلین طولانی اثر بصورت عضلانی و در ادامه درمان، به مدت 14 روز به روش خوراکی تجویز گردید.