مقایسه تاثیر تجویز هورمون gnrh و hcg در برنامه همزمان سازی اوسینک در گاوشیری دچار تنش گرمایی

یکی از مشکلات مهم صنعت پرورش گاو شیری تنش گرمایی است. تنش گرمایی منجر به کاهش باروری در گاوهای پرتولید می‌گردد. بازه دمایی برای آسایش و رفاه گاو شیری در محدوده‌ی 5 تا 25 درجه سانتیگراد قرار دارد و شاخص thi 72< می باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تجویز هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (hcg) بجای گنادوتروپین دوم در برنامه همزمان سازی اوسینک در یک گاوداری دچار تنش گرمایی در شهر ایذه استان خوزستان بود. یکی از پیامدهای تنش گرمایی اختلال در تخمک گذاری است. این رخداد حتی در گاوهایی که در این شرایط فحلی مناسبی دارند نیز اتفاق می افتد. نشان داده شده است که بکار گیری hcg در برنامه‌هایی که تلقیح در زمان ثابت دارند می‌تواند روند تخمک گذاری را در گاوهای بی فحلی در زمان تنش گرمایی بهبود ببخشد. در این پژوهش گاوها به لحاظ سلامت دستگاه تناسلی معاینه شدند و هیچ‌گونه ناهنجاری رحمی و تخمدانی قابل تشخیصی نداشتند. در ادامه گاوها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده و وارد برنامه اوسینک شدند. در گروه نخست، برنامه استاندارد اوسینک اجرا شد. در گاوهای گروه دوم در انتهای برنامه بجای gnrh، هورمونhcg به میزان 5000 واحد تزریق شد. در پایان برنامه نیز گاوها 16 ساعت پس از آخرین تزریق، تلقیح اجباری شدند. نتایج بدست آمده توسط نرم افزار آماری spss مورد ارزیابی قرار گرفت. از 251 راس گاو گروه نخست، 48 راس (1/19 درصد) آبستن و 203 راس (9/80) غیرآبستن و از 209 راس گاو گروه دوم، 59 راس (7/23 درصد) آبستن و 190 راس (3/76 درصد) غیرآبستن بودند. در این پژوهش تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نگردید. چنین می‌توان نتیجه گیری نمود که تجویز hcg در مقایسه با gnrh بر نرخ باروری تاثیر گذار نبوده و نرخ باروری را افزایش نداد. اوسینک، تنش گرمایی، گاو شیری، hcg ، gnrh