بررسی نحوه توزیع ماست سل‌ها در چرخه فحلی و روش‌های مختلف تشخیص آن‌ها در دستگاه تناسلی سگ و گربه

ماست سل‌ها در تخمدان‌ها، رحم، دهانه رحم و واژن وجود دارند. در سگ‌های ماده، ماست سل‌ها عمدتاً در رحم، دهانه رحم و واژن قرار دارند، در حالی که در گربه‌ها در تخمدان‌ها هم به وفور یافت می‌شوند. ماست سل‌ها در بیضه‌ها، اپیدیدیم و غده پروستات سگ‌ها و گربه‌های نر نیز حضور دارند. توزیع ماست سل‌ها در سیستم تولید مثل در مراحل مختلف چرخه فحلی متفاوت است. در پرواستروس تعداد ماست سل‌ها در رحم و دهانه رحم سگ و گربه افزایش می‌یابد. در طول استروس، تعداد ماست سل‌ها در واژن و دهانه رحم به اوج خود می‌رسد. در دی استروس، تعداد ماست سل‌ها در تمام قسمت‌های دستگاه تولید مثل کاهش می‌یابد. در آنستروس، تعداد ماست سل‌ها در تمام اندام‌های تولید مثل کم است. چندین روش برای تشخیص ماست سل‌ها در سیستم تولید مثل سگ و گربه استفاده شده است. این روش‌ها شامل تکنیک‌های رنگ آمیزی بافت شناسی، ایمونوهیستوشیمی و استفاده از میکروسکوپ الکترونی است. تکنیک‌های رنگ‌آمیزی بافت‌شناسی، مانند رنگ‌های تولویدین بلو و گیمسا، برای تجسم ماست سل‌ها در بافت‌ها استفاده می‌شوند. روش کار این تکنیک‌ها آسان است و ارزیابی سریعی از توزیع ماست سل‌ها در سیستم تولید مثل ارائه می‌دهند. ایمونوهیستوشیمی تکنیکی است که از آنتی بادی‌های خاص برای تشخیص ماست سل‌ها در بافت ها استفاده می‌کند. این تکنیک بسیار خاص است و می‌تواند بین انواع مختلف ماست سل‌ها تمایز قائل شود. با این حال، به زمان و تخصص بیشتری نسبت به تکنیک‌های رنگ آمیزی بافت شناسی نیاز دارد. میکروسکوپ الکترونی تکنیک پیشرفته‌تری است که می‌تواند تصاویری با وضوح بالا از ماست سل‌ها در بافت ها ارائه دهد. این تکنیک بسیار اختصاصی است و می‌تواند حتی تغییرات جزئی در مورفولوژی ماست سل را تشخیص دهد، اما زمان بر بوده و نیاز به تجهیزات و مهارت بالایی دارد.