اثر بتائین بر هیستومورفومتری رحم موش صحرایی به دنبال القای تجربی سندرم تخمدان پلی کیستیک

زمینه و هدف: بتائین (تری متیل گلیسین) در غشای داخلی میتوکندری و عمدتاً در کبد و کلیه ها تولید می شود که دارای خواص ضد التهابی می باشد. پژوهش های پیشین نشان می دهد که بتائین ممکن است نقش عملکردی در سلامت باروری زنان داشته باشد لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر هیستومورفومتری رحم موش صحرایی به دنبال القای تجربی سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام گردید. در این تحقیق 36 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به شش گروه تقسیم شدند. کنترل: تغذیه شده با غذای استاندارد، سندرم تخمدان پلی کیستیک: دریافت(1mg/100g) تستوسترون انانتات (تزریق زیر پوست گردن، 35 روز)، سندرم-بتائین: پس از القای سندرم، دریافت بتائین با دوز 1 گرم در 100 سی سی آب، سندرم-متفورمین: پس از القای سندرم، دریافت متفورمین، (300 mg/kg) (خوراکی، محلول در آب)، بتائین: دریافت بتائین با دوز 1 گرم در 100 سی سی آب متفورمین: دریافت متفورمین، (300 mg/kg) (خوراکی، محلول در آب). بعد از پایان دوره، مقاطع بافتی از بافت رحم به روش معمول تهیه و ساختار هیستومورفومتری رحم شامل ضخامت کل دیواره، بافت پوششی، اندومتریوم، میومتریوم و غدد اندومتر مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: پژوهش حاضر نشان داد، در گروه سندرم تخمدان پلی کیستیک ضخامت کل دیواره رحم، بافت پوششی، اندومتریوم، مایومتریوم و انشعابات غدد نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار، ولی ضخامت پریمتریوم در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی دار نشان داد. در گروه های درمان با بتائین و متفورمین ضخامت کل، اندومتر، میومتر، بافت پوششی و غدد نسبت به گروه سندرم افزایش معنی دار، و ضخامت پریمتریوم کاهش معنی دار نشان داد. در سایر گروه ها نسبت به گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: مصرف بتایین می تواند اثراث ناشی از سندرم تخمدان پلی کیستیک را بهبود بخشیده و سبب بهبود ساختار بافتی رحم در موش های مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شود که این می تواند به دلیل خواص آنتی اکسیدانی، آنتی آپوپتوتیک و ضدالتهابی آن باشد.