گزارش وقوع چند مورد انسداد گوارشی در گوساله‏ های نوزاد نژاد هولشتین

وقوع انسدادهای گوارشی در نوزادان حیوانات اهلی از شیوع بالایی برخوردار نیست اما وقوع آن ها در بدو تولد غالباً منجر به مرگ یا حذف نوزاد خواهد شد. از این رو شناخت عوامل مداخله گر در ایجاد این گونه اختلالات گوارشی، نقشی مهم را در پیشگیری ویا کاستن از میزان وقوع آن ها خواهد داشت. از عوامل خطرساز می توان به عوارض ژنتیکی، محیطی، عوامل تراتوژن، آلودگی های ویروسی دوران جنینی، صدمات فیزیکی رویان و ناهنجاری های مادرزادی اشاره کرد. امکان وقوع انسدادهای گوارشی از دوازدهه تا مقعد وجود دارد اما شایعترین ناهنجاری ها مربوط به عدم تشکیل مقعد، راست روده و کولون است که منجر به اتساع حفره شکمی، کاهش و در ادامه قطع اشتها، افزایش تعداد و کاهش عمق تنفس (تاکی پنه)، مدفوع کم و یا عدم دفع مکونیوم و بروز درجاتی از دلدرد می شود. از آنجا که امکان بقای کوتاه مدت مبتلایان پس از انجام جراحی اصلاحی در خوشبینانه ترین حالت بین 43 تا 71 درصد تخمین زده می شود و در برخی موارد عوارض مادرزادی دیگری نیز به طور همزمان گزارش شده است، لذا هدف از ارائه مقاله حاضر آن است که ضمن بیان عوامل خطرساز و بررسی تحلیلی آن ها، نکاتی ارزنده در اختیار دانش پژوهان قرار گیرد تا از میزان وقوع این عوارض کاسته شود.