مروری بر استفاده از سلول های بنیادین در درمان ناباروری حیوانات خانگی (سگ و گربه)

چکیده هدف: سلول های بنیادین سلول های تمایز نیافته ای هستند که قابلیت تمایز به انواع مختلف سلولی اعم از سلول های تولیدمثلی را دارند. هدف از این مطالعه، بررسی مطالعات انجام شده بر اثر استفاده از سلول های بنیادین در درمان ناباروری حیوانات خانگی میباشد. سوابق: در بحث ناباروری، درمان با سلول های بنیادین شامل کاشت آن ها در بافت های تولیدمثلی حیوان به منظور ترمیم بافت های آسیب دیده است. در مطالعات مختلف گزارش شده که این تکنیک در درمان ناباروری موش و رت مفید واقع شده است. همچنین گزارش شد که تزریق سلول های بنیادین مزانشیمال به بیضه های آسیب دیده و تخمدان آسیب دیده سگ به ترتیب منجر به بهبود تولید و کیفیت اسپرم و از سرگیری فعالیت تخمدان گردیده است. نتیجه گیری: درمان ناباروری در حیوانات خانگی با سلول های بنیادین به عنوان گزینه مطرح شده است و مطالعات بیشتری جهت اثبات این موضوع مورد نیاز است. به علاوه، این پروسه پیچیده، پرهزینه و نیازمند تخصص است و انجام آن برای بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی مقرون به صرفه نمیباشد. اگرچه میتوان از سگ ها به عنوان مدل حیوانی جهت تحقیقات ناباروری و کم باروری در انسان بهره جست. کلمات کلیدی: ناباروری، سلول های بنیادی، حیوانات خانگی