مطالعه تاثیر هورمون hmg بر میزان آبستنی و دوقلو زایی در گله های صنعتی گوسفند استان تهران

این مطالعه در خارج از فصل تولید مثلی(اسفند لغایت تیرماه) در دو گوسفندداری اطراف تهران که هر دو صنعتی و دارای سیستم بسته با روش خوراک دهی دستی که جیره غذایی هر دو گله توسط متخصص تغذیه و براساس احتیاجات nrcنوشته شده بود صورت گرفت. دام ها در این دامپروری ها براساس سن، وضعیت آبستنی و شیرواری طبقه بندی شده و جیره های متفاوت دریافت می کردند. میزان آبستنی و دوقلوزایی در گوسفندان که از نژاد افشاری بودند متعاقب استفاده از هورمونhmgمورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه 3 گروه مورد بررسی قرار گرفتند که هر گروه دارای حداقل50راس گوسفند بوده گروه اول: شامل 55 راس گوسفند بوده که از pgf2α (دی کلو پروستنول) به فاصله9روز استفاده نمودند(pg+pg) گروه دوم: شامل 66 راس گوسفند بوده که از سیدر 11روزه و سپس تزریق400واحد بین المللecgهمزمان با برداشت سیدر استفاده شد (ecg+cidr) گروه سوم: شامل 65 راس گوسفند بوده که از سیدر11روزه به همراه یک ویالhmgهمزمان با برداشت سیدر استفاده گردید(hmg+cidr). سپس به مدت 35 روز قوچ اندازی صورت گرفت که برابر با3سیکل جنسی بوده و سپس از نظر آبستنی و دوقلوزایی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. نتایج: با توجه به بررسی آماری صورت گرفته بین گروه سوم که شامل هورمون(hmg+cidr)بوده با میزان آبستنی معادل 89 درصد که 57 راس از 65 راس گوسفند آبستن بودند و گروه دوم که هورمون(ecg+cidr)بوده با میانگین آبستنی 86 درصد که57 راس از 66 راس گوسفند آبستن بودند در مقایسه با گروه اول که(pg+pg)بوده با میزان آبستنی 67 درصد که 37 راس از 55 راس گوسفند این گروه آبستن بودند در میزان آبستنی به صورت معناداری اختلاف وجود داشت. اما در میزان دوقلوزایی گروه اول که pgبود3گوسفند از37گوسفند آبستن دارای جنین دو قلو بوده و میانگین تعداد جنین در این گروه برابر(0.97)و در گروه دوم که شامل ecgبود 10گوسفند از57گوسفند آبستن دو قلو بوده و میانگین تعداد جنین در این گروه برابر با(1.12) و گروه سوم که hmgبود 6 گوسفند از57گوسفند آبستن دارای جنین های دو قلو بوده که میانگین تعداد جنین این گروه برابر(1.07)بوده که با بررسی های آماری صورت گرفته اختلاف معنا داری بین گروه هااز نظر میانگین تعداد بره مشاهده نگردید.