مطالعه کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک در نوزادان گربه پرشین

مقدمه: کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک یک بیماری قلبی است که با ضخیم شدن عضلات دیواره ها و سپتوم ظاهر می شود و موجب اختلال در عملکرد و ساختار قلب می گردد. این بیماری نوعی بیماری ارثی شایع در گربه ها است که در صورت درمان نشدن می تواند حیوان را به کام مرگ بکشاند. درمان بیماری نیز بدون شناخت ویژگی های آسیب شناختی آن غیرممکن به نظر می رسد. به همین سبب این مطالعه صورت گرفت تا ویژگی های این بیماری را در گربه های نابالغ نژاد پرشین شناسایی نماید. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 4 قلاده گربه پرشین نابالغ زیر 3 ماه سن انجام شد که در سال 1399 به بیمارستان دامپزشکی دکتر تقی پور ارجاع داده شده بودند. برای انجام مطالعه گربه ها به مدت 3 سال مورد بررسی قرار گرفتند. در این بررسی ابتدا گربه ها، که به علائمی نظیر سختی تنفس و بی حالی و پس از سمع صدای مرمر قلب مبتلا بودند، اکوکاردیوگرافی شدند. آنگاه از نمای پارااسترنال راست و محور کوتاه در مرحله عضله پاپیلاری قطر سپتوم بین دو بطن در پایان دیاستول (ivsd)، قطر سپتوم بین دو بطن در سیستول (ivss)، دیواره ی آزاد بطن چپ در پایان دیاستول (lvwd) و دیواره ی آزاد بطن چپ در سیستول (lvws)، با استفاده از مدالیته حرکتی، و قطر دهلیز چپ (la) در نمای ریشه ی آئورت، اندازه گیری شد. درصد کوتاه شدن عضلات بطن چپ (fs) نیز توسط دستگاه اندازه-گیری شد. نتایج: یافته های اکوکاردیوگرافی نشان داد که میانگین ivsd برابر با mm 9/5، ivss برابر با mm 3/2، lvwd برابر با mm 7/4، lvws برابر با mm 2/2 است. میانگین la نیز برابر با mm 8/7 بود. fs نیز برابر با 38 % بود. پس از انجام بررسی ها، تمامی گربه ها تحت نظارت و درمان قرار گرفتند. مشاهده و معاینه منظم نشان داد که پس از گذشت 3 سال نه تنها حیوانات به حیات خود ادامه می دهند بلکه علائم بالینی آن ها نیز از میان رفته است. نتیجه گیری: از یافته های اکوکاردیوگرافی می توان به عنوان منبعی معتبر برای تشخیص بیماری کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک نوزادان گربه پرشین استفاده نمود. تشخیص به موقع این بیماری نیز می تواند مانع از به خطر افتادن حیات حیوان شود.