جایگاه روش prp در کاهش عفونت های رحمی متعاقب جفت گیری در مادیان

میکروارگانیسم ها شامل پاتوژن ها یا عوامل فرصت طلب باکتریایی و قارچ ها، عواملی هستند که متعاقب جفت گیری به محیط رحمی وارد می شوند. التهاب و عفونت ایجاد شده توسط این میکروارگانیسم ها کاهش باروری و ناباروی را در مادیان بدنبال دارد. آندومتریت جز شایعترین عوامل کاهش باروری در مادیان می باشد. مادیان براساس قدرت پاکسازی میکروارگانیسم ها و یا عوامل خارجی نظیر اسپرم از محیط رحمی 48 تا 72 ساعت پس از جفت گیری به دو گروه حساس و مقاوم دسته بندی می شوند. مادیان حساس به دلیل پاسخ ایمنی ضعیف و قدرت زه کشی پایین التهاب از محیط رحم قادر به آماده سازی محیط رحمی برای حفظ ابستنی نمی باشند. روند پاسخ ایمنی متعاقب ورود اسپرم و میکروارگانیسم ها به رحم با افزایش سایتوکین های التهابی نظیر اینترلوکین 8 و نوتروفیل ها 6 ساعت پس از چفت گیری آغاز می شود. روش های مورد استفاده و تا حدودی سنتی در مادیان حساس متعاقب جفت گیری شامل لاواژ رحمی توسط سرم هایی نظیر رینگرلاکتات یا سالین نرمال، داروهای اکوبولیک نظیر اکسی توسین، ضد التهاب ها و آنتی بیوتیک های وسیع الطیف هستند. تزریق کورتون قبل از جفت گیری نیز از روش های معمول به کار رفته جهت کاهش فرایند التهابی متعاقب جفت گیری می باشد. پلاسمای خون حاوی مقادیر فراوان پلاکت، روش جدید جهت جلوگیری از بروز برخی مشکلات در مسایل پزشکی می باشد. پلاسمای خون حاوی پلاکت فراوان خاصیت ضد التهابی و ضد میکروبی دارد. در نتیجه، تزریق داخل رحمی پلاسمای خون حاوی پلاکت نتیجه قابل قبولی از طریق کاهش عفونت های رحمی معاقب جفت گیری توسط منفی شدن کشت باکتریایی را نوید می دهد. پاشخ ایمنی سریع و قابل قبول متعاقب جفت گیری در مادیان، مهم ترین فاکتور برای بقا آبستنی می باشد. همچنین استفاده از این روش سبب افزایش میزان و غلظت پروژسترون سرمی در مادیان را بدنبال خواهد داشت. در نهایت ، استفاده از این روش جایگزین مناسبی برای درمان مادیان حساس متعاقب جفت گیری و یا مادیان مقاوم به درمان های آنتی بیوتیکی و مادیان دهنده در برنامه ی انتقال جنین می باشد.