اثر محافظتی روغن ماهی در برابر سمیت ناشی از هیپوکسی بر هیستومورفومتری جفت موش صحرایی

زمینه و هدف: هیپوکسی در دوران بارداری باعث ایجاد آسیب به سلول‌های تروفوبلاست جفت می‌شود که می‌تواند بر سازگاری مادر با بارداری، سلامت جنین و قابلیت ابتلا به بیماری‌ها تاثیر منفی بگذارد. روغن ماهی با خواص آنتی‌اکسیدانی خود از اختلالات جنینی در دوران بارداری جلوگیری می‌کند. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر روغن ماهی بر تغییرات هیستومورفومتریک جفت ناشی از هیپوکسی دوران بارداری در موش صحرایی انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 24 موش صحرایی ماده باردار نژاد ویستار به 4 گروه کنترل، هیپوکسی، روغن ماهی (1 میلی‌لیتر بر کیلوگرم) و هیپوکسی + روغن ماهی تقسیم شدند. روغن ماهی از طریق گاواژ تجویز شد و مدل هیپوکسی بین روزهای 6 تا 15 بارداری با 3 ساعت قرار گرفتن روزانه در معرض 10 درصد اکسیژن و 90 درصد نیتروژن ایجاد شد. در روز بیست بارداری، موش‌ها آسان‌کشی شدند، سپس رحم برداشته شد و جفت‌ها از رحم جدا شدند. بلافاصله بررسی‌های مورفومتریک جفت شامل وزن، قطر و ضخامت جفت انجام شد. برای بررسی‌های بافت‌شناسی جفت از رنگ آمیزی عمومی و اختصاصی استفاده شد و نمونه‌ها با میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: هیپوکسی در دوران بارداری باعث کاهش معنی‌دار وزن، قطر و ضخامت جفت، تعداد سلول‌های غول‌پیکر و ضخامت لایه‌های لابیرنت و اسپانژیوم نسبت به گروه کنترل شد (05/0>p). همچنین هیپوکسی به طور معنی‌داری باعث کاهش تعداد سلول‌های گلیکوژن و ضخامت لایه دسیدوآ در جفت شد (05/0>p). تجویز روغن ماهی همراه با هیپوکسی در دوران بارداری باعث بهبود پارامترهای ذکر شده گردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، هیپوکسی در دوران بارداری می‌تواند اثرات مخربی بر بافت جفت داشته باشد و مصرف روغن ماهی می‌تواند تا حدی از اثرات مخرب هیپوکسی بر بافت جفت جلوگیری کند.