مقایسه مولفه های تغذیه ای و عملکردی آغوز در علفخواران و گوشتخواران: مروری بر فرآیند تولید آغوز و اهمیت آن در ایمنی نوزادان

حیاتی ترین دوره پرورش و زندگی هر جاندار مربوط به بدو تولد و دوره نوزادی می شود، جایی که بیشترین تلفات هر جاندار را به خود اختصاص می دهد. امروزه اهمیت دریافت آغوز به عنوان بخش آغازین تغذیه خوراکی در نوزاد علفخواران و گوشتخواران بسیار بیشتر از قبل مورد توجه قرار گرفته و متخصصین تغذیه و طب داخلی توصیه اکید بر دریافت مقادیر کافی از آغوز با کیفیت مناسب به سرعت پس از تولد می نمایند. اگرچه ساختار جفت در علفخواران و گوشتخواران دارای تفاوت هایی است اما این مسئله باعث نمی شود تا نیاز نوزاد گوشتخواران به دریافت آغوز نادیده گرفته شود و لذا نقش آغوز در تکمیل عملکرد سیستم ایمنی حائز اهمیت است. آغوز اولین ماده تولید شده توسط غدد پستانی است که نقشی محوری در ادامه حیات داشته و حاوی ایمونوگلوبولین بالایی است. اما نقش آغوز تنها به سیستم ها، ریزمغذی ها و درشت مغذی ها و وجود سطوح بالایی از ویتامین ها در آغوز باعث شده تا در رشد تکامل و نیز ایجاد مقاومت در برابر بیماری های عفونی و غیر عفونی موثر باشد. در سال های اخیر محققین دامپزشکی بر روی اختلاف ترکیبات فیزیکوشیمیایی آغوز در بین پستانداران مختلف مطالعاتی را انجام داده اند و مشخص شده که ایمونوگلوبولینها بخش اساسی و بدون جایگزین آن را تشکیل می دهند اما ممکن است از نظر غلظت ایمونوگلوبولین ها، تنوع آنها و نیز میزان عناصر ضروری موجود در آغوز تفاوت های گونه ای و نژادی اثرگذار باشد.