بررسی روش‌های تصویربرداری در نئوپلازی پروستات در سگ

تصویربرداری تشخیصی نقش اساسی در تشخیص و مدیریت نئوپلازی تولید مثل در سگ‌ها دارد. تشخیص اولیه، تشخیص شدت بیماری، برنامه‌ریزی برای درمان به صورت جراحی یا پرتویی و مشاهده میزان پاسخ به درمان همگی منوط به انجام تصویربرداری به شیوه مناسب است. رادیوگرافی، اولتراسوند، اسکن هسته‌ای و تصویربرداری مقطعی به شکل توموگرافی کامپیوتری (ct) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (mri) به طور معمول در اختلالات تولید مثل در سگ استفاده می‌شود. هر یک از روش‌های بیان شده مزایا و معایبی دارد که لازم است از نظر از نظر هزینه، در دسترس بودن، ویژگی و کیفیت تصویربرداری در مقابل عملکرد مقایسه و بررسی گردد. روش‌های موجود در بررسی‌های صورت گرفته از مطالعات منتشر شده در منابع علمی در دسترس pubmed و science direct مورد بررسی و گردآوری قرار گرفته‌اند. پروستات غده‌ای‌ است که در ناحیه مثانه قرار گرفته و مجرای ادرار پروگزیمال را احاطه کرده است. از نظر اولتراسونوگرافی در تمامی نژادها، پارانشیم آن دارای اکوژنیسیته همگن متوسط، با بافت ریز تا متوسط است. با توجه به اینکه ضایعات خوش‌خیم و بدخیم تظاهرات بالینی مشابهی ممکن است داشته باشند و در تصویربرداری در مراحل اولیه از نئوپلازی پروستات تفاوت زیادی بین آن‌ها وجود ندارد، تشخیص فرم بدخیم این ضایعه چالش برانگیز است. پژوهش‌ها برای یافتن تکنیک‌ تشخیصی مناسب ادامه دارد. تکنیک انتخابی برای ارزیابی غده پروستات در سگ سونوگرافی است. موارد اولیه نئوپلازی اغلب ضایعات کانونی و هیپواکویی هستند که معمولاً تشخیص آنها از سایر آسیب‌ها دشوار است. با مرور زمان و با پیشرفت بیماری، تغییرات پارانشیمی مشاهده می‌شود که اغلب منتشر است. غده متقارن نیست و حاشیه‌ها نامنظم می‌شوند. ا استفاده از ceus هم در سگ‌های سالم و هم در موارد مبتلا به ضایعات مختلف پروستات گزارش شده است. تومورهای پروستات را می‌توان با ceus شناسایی کرد. مقادیر اوج شدت پرفیوژن در کارسینومای پروستات بیشتر از لیومیوسارکوم بود و زمان رسیدن به اوج در کارسینومای پروستات در مقایسه با مورد دوم کم‌تر بود. الاستوگرافی نیز ابزاری تشخیصی است که برای به دست آوردن تصاویر بسیار دقیق که از تغییرات قوام بافت استفاده شود. الاستوگرافی برای ارزیابی غده طبیعی پروستات و بیماری‌های بیضه استفاده شده است، اما هیچ مطالعه‌ای در مورد کاربرد الاستوگرافی برای تشخیص تومورهای پروستات در سگ‌ها وجود ندارد. تصویربرداری ct از اندام‌های شکمی نیز مزیت‌هایی دارد که آن را برای ارزیابی غده پروستات سگ مناسب می‌کند. با این حال، مطالعات زیادی برای بررسی بیشتر ویژگی‌های تشخیصی آن برای بررسی پروستات در سگ‌ انجام نشده و هیچ کدام از بررسی‌ها ویژگی‌های نئوپلازی پروستات را توصیف نمی‌کند. استفاده از mr برای ارزیابی پروستات هنوز محدود است و تنها گزارش شده است که الگوی روند شاخص‌های افزایش کنتراست نسبی (rci) و مقادیر ضریب انتشار ظاهری (adc) در ضایعات پروستات ممکن است به تشخیص آدنوکارسینوم پروستات کمک کند. با توجه به گزارش‌های بررسی شده می‌توان گفت متاسفانه تکنیک‌های پیشرفته تصویربرداری به عنوان ابزار تشخیصی مهم در تشخیص نئوپلازی در سگ‌ها پذیرفته نشده و به اندازه حساسیتی که این ضایعه دارد مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند.