گزارش درمانگاهی 4 مورد آبستنی کاذب در سگ های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی شهید چمران اهواز

آبستنی کاذب، یک مشکل نسبتا شایع در سگ های ماده بالغ اواریوهیسترکتومی نشده است و در نتیجه افزایش غلظت پرولاکتین در برابر بالا بودن غلظت پروژسترون رخ میدهد در مطالعه حاضر،‌ از بین موارد ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی شهید چمران اهواز،‌ در طول تقریبا 1 سال (فروردین ماه 1401 لغایت اسفند 1401)،‌ جمعا با 4 مورد آبستنی کاذب برخورد گردید. 3 مورد از سگ ها از نژاد کوچک (پامرانین، تریر و داشهوند)‌ و 1 مورد نژاد بزرگ (‌ژرمن‌شفرد)‌ بود. میانگین سنی در سگ های مبتلا 4 تا 5 سال بود. علائم بالینی شامل اتساع شکم،‌ ترشح قهوه ای موکوسی بدون بو از فرج، التهاب و پرخونی متنوع غدد پستانی همراه با تولید شیر کم، لانه‌سازی و احساس مادری نسبت به اشیا بی‌جان،‌ تغییراتی در خلق‌و‌خو حیوان، تحریکات زایمانی، پلی‌دیپسی، افزایش وزن، بی اشتهایی و بی قراری گزارش شده است. با گرفتن تاریخچه دقیق مشخص گردید که علائم در حدود 8-6 هفته بعد از شروع دوره فحلی (سیکل استروس) پدیدار شده بودند. این وضعیت معمولا طی 3-1 هفته بهبود می بابد و درمانی توصیه نمی شود مگر در مواردی که علائم بسیار طولانی و واضح باشند. تمام سگ ها با درمان های حمایتی، بروموکریپتین با دوز 0.05 mg/kg در دوزهای جدا تا توقف شیردهی تجویز شدند، پروستاگلاندین با دوز 0.2mg/kg به صورت زیرجلدی، داروهای سداتیو (دیازپام با دوز 0.5 mg/kg یه صورت وریدی) داده و آب و غذای مصرفی تا زمان بهبودی کنترل شد.