مقایسۀ روش‌های مختلف جهت افزایش رنگ‌پذیری پارچه پنبه با رنگزای پرودیجیوسین

تمایل به استفاده از مواد طبیعی از جمله مواد رنگی طبیعی توجه بسیاری را به خود معطوف کرده است. پنبه نیز به‌ عنوان یک منسوج ارگانیک یکی از محبوب‌ترین پارچه‌های جهان است که بسیار زیاد تولید و استفاده می‌شود، ازاین‌رو از رنگزای پرودیجیوسین به ‌دست آمده از سراشیا برای رنگرزی پارچه پنبه استفاده شد. دراین‌راستا، ابتدا سراشیا در محیط مناسب کشت داده شد و پس از شناسایی ساختار رنگزا، پنبه با آن رنگرزی شد. به‌منظور افزایش میزان جذب رنگزا، از روش‌های مختلف رنگرزی و اصلاح سطح پنبه استفاده شد. نتایج حاکی از افزایش جذب رنگ (k/sλmax) بر روی پارچه اصلاح شده با تارتاریک ‌اسید و تانیک ‌اسید بود و همچنین نشان داده‌ شد با استفاده از دندانه‌های فلزی می‌توان فام‌های قرمز، صورتی و سرخابی ایجاد نمود. نتایج به‌دست‌آمده از داده‌های رنگ‌سنجی نشان داد که بهترین نمونه، پارچه پنبه- تارتاریک اسید در حضور دندانه زاج است.

comparison of different methods to increase dyeability of cotton fabric with prodigiosin dye

the desire to use natural materials, including color, has attracted a lot of attention. cotton, as an organic textile, is one of the most popular fabrics in the world, which is produced in large quantities, therefore prodigiosin produced by serratia was used for dyeing cotton fabric. in this regard, serratia was cultivated in a suitable environment and after confirming the color structure, cotton fabric was dyed with it. in order to increase the amount of color absorption, different methods of dyeing and surface modification of cotton were used. the results indicated an increase in the absorption of red color (k/sλmax) on the fabric modified with tartaric acid and tannic acid, and it was also shown that red, pink and magenta shades are created by using metal mordant. the results obtained from calorimetric data values showed that the best sample is cotton-tartaric acid fabric with alum mordant.