چگونه توانستم مشکل بی انضباطی و اخلالگری علیرضا دانش آموز پایه دوم را کاهش دهم؟

هدف از پژوهش حاضر، بررسی مشکلات ناشی از بی‌نظمی و اخلالگری دانش‌آموز پایه دوم دبستان و ارائه راه‌حل مناسب جهت رفع این مشکل می‌باشد. یکی از عوامل بازدارنده در امر تحصیل، بی نظمی و اخلالگری می باشد. معلمان در برابر بی‌نظمی و اخلالگری دانش آموزان، به شکل‌های متفاوتی از خود عکس‌العمل نشان می‌دهند. برخی از معلمان آنان را به شدّت سرکوب می‌کنند. بعضی از معلمان در مقابل آنان کوتاه می‌آیند و بعضی دیگر آنان را به حال خود رها می‌کنند. امّا واقعیت این است که در این حالت مشکل ادامه خواهد یافت و مشکلات دیگری نیز به دنبال خواهد آورد. برای حل مسائل انضباطی باید عوامل موثر در پیدایش انها را مورد مطالعه قرار داد. شاگرد خود به خود نظم کلاس را مختل نمی‌کند یا مزاحم کار معلم و دیگر شاگردان نمی‌شود. باید دید چرا و در چه شرایطی شاگرد تخلف کرده است. معلم باید در صدد کشف عوامل موثر در پیدایش مسئله انضباطی بر‌آید و به شاگرد کمک کند تا اعمال و رفتار خویش را تحت قاعده و قانون درآورد. در این راستا سعی شده است با جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه با والدین و معلم علیرضا و همچنین مشاهده رفتار وی و تاملی بر بررسی‌های نظری و مطالعه در مقالات روانشناسی در حوزه‌ی تعلیم و تربیت به بررسی موضوع پرداخته و راهکار‌هایی برای جلوگیری و حل مشکلات مربوط به نظم و اخلالگری ارائه شود. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که دانش آموز دوست دارد مورد توجه قرار گرفته و به نیازهای او حداکثر توجه شود. و ایجاد اختلال در کلاس درس، به دلیل برآورده نشدن نیاز او به ویژه در محیط خانواده است. در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که خانواده یکی از عوامل مهم در شکل‌گیری رفتارهای نابهنجار دانش آموز می‌باشد.