رابطه احساس پیوستگی و هوش معنوی با خودکارآمدی شغلی در دبیران زن مقطع متوسطه شهر رامهرمز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه احساس پیوستگی و هوش معنوی با خودکارآمدی شغلی در دبیران زن مقطع متوسطه شهر رامهرمز انجام شده است. پژوهش، از نوع کاربردی به شیوه همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل تمام دبیران زن مقطع متوسطه در سال تحصیلی 1400-1399 و نمونه آماری 300 نفر از جامعه مذکور بوده که با توجه به حجم جامعه مذکور و با استفاده از جدول مورگان و از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های احساس پیوستگی آنتونوسکی (1993)، پرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران (1389) و پرسشنامه خودکارامدی شغلی شرر و آدامز (1983) استفاده شد. نتایج نشان داد بین احساس پیوستگی و هوش معنوی با خودکارآمدی شغلی دبیران زن رابطه چندگانه مثبت معناداری وجود دارد (845/.=p). بین احساس پیوستگی و خرده مقیاس های آن (معنی دار بودن، قابل درک بودن، کنترل پذیری) با خودکارآمدی شغلی دبیران زن رابطه مثبت وجود دارد (865=p) و هم چنین بین هوش معنوی و خرده مقیاس های آن (تفکر انتقادی، معناسازی شخصی، سطح هوشیاری، خودآگاهی متعالی) با خودکارآمدی شغلی دبیران زن رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.