چگونه توانستم اعتماد به نفس دانش‌آموز(ن.م) در پایه‌ی چهارم مدرسه عفت توزلورا تقویت کنم؟

با آغاز دوران مدرسه،کودکان ابعاد جدیدی از شخصیت خویش را آشکار می‌سازند و نا خودآگاه می‌کوشند و رفتارهای فردیشان را تثبیت کنند. 'اعتماد به نفس' نه تنها یکی از نیازهای شخصیتی کودکان،که بعد جدیدی از رفتارهای اجتماعی آن‌هاست؛به طوری که کودکان بدون آن،ناتوان از ادامه‌ی راه و زندگی در اجتماع خواهند شد.کودکانی که اعتماد به نفس بالایی دارند،میل به تجربه کردن و آزمودن موقعیت‌ها و موفقیت‌های اجتماعی_تحصیلی است.اما آن هایی که اعتماد به نفس پایین تری دارند، هیچ‌گاه به برقراری ارتباط با دیگران و کسب امتیازات اجتماعی-تحصیلی نمی‌اندیشند.یکی ازدلایل عدم یادگیری در کودکان ضعف دراعتمادبه نفس است واین رابطه مستقیمی باچگونگی نگرش فرد نسبت به خود دارد. درمان آن بدون توجه به اصول وروشهای تقویت اعتمادبه نفس انجام نمی پذیرد.در سال تحصیلی 1401-1400،وقتی مشاهده کردم که یکی از دانش‌آموزان مدرسه عفت توزلو منطقه بزینه رود،در فعالیت‌های داوطلبانه شرکت نمی‌کند،در پاسخ‌های شفاهی به درس مشکل دارد و کمترسعی می‌کند در فعالیت‌های کلاسی و فعالیت‌های گروهی شرکت نماید.بعد از بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات،با راهکارهایی همچون تشویق به حفظ شعر،دادن مسئولیت به وی،انجام بازی با او و درنظر گرفتن توانایی‌هایش،اعتماد به نفس دانش‌آموز را تقویت کرده و این مشکل را حل نمودم.