عوامل موثر بر خشونت و پرخاشگری کودکان و راهکار های جلوگیری از آن در دوره ابتدایی

پرخاشگری در میان واکنش های اجتماعی، به دلیل پیامدهای فردی وگروهی بسیار مورد توجه بسیاری از روانشناسان وجامعه شناسان قرار گرفته است. خشونت در دوران کودکی و نوجوانی عامل مهمی برای بروز رفتارهای نامناسب همچون گرایش به بزهکاری، پرخاشگری، ترک تحصیل خواهد شد. علیرغم بروز برخی از رفتارهای پرخاشگرانه در مدارس کودکان در طی فرایند رشد خود فرصت هایی برای یادگیری مهارت های نظارت بر رفتار را خواهند داشت که که منجر به پیشگیری از خشم وخشونت در مدارس خواهند شد. این مقاله با هدف شناسایی عوامل موثر بر پرخاشگری و پیشگیری از آن در مدارس به خصوص مقطع ابتدایی تنظیم شده است. جامعه آماری این کنش پژوهی دانش آموزان مدارس بایزید بسطامی شهر بسطام و نبوت شهر شاهرود مخصوصا دانش آموزان کلاس ششمی و سومی بوده است. جمع آوری اطلاعات بر اساس مشاهدات بوده و تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله شش پرسش انجام شده است. ضرورت طرح پیشگیری از پرخاشگری در مدرسه این است که مدیریت درست، در مدرسه می توان از بروز پرخاشگری در دانش آموزان جلوگیری کرد. با مطالعاتی و مشاهداتی که در برخی از مدارس انجام شده این نتایج به دست آمد که زمینه های اصلی خشونت وپرخاشگری در خانواده و مدرسه و اجتماع به طور غیر قابل پیش بینی پی ریزی میشود اما با مدیریت صحیح در مدارس می توان از آن جلوگیری کرد، یافته ها نشان میدهد که رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت بار در مدارس می تواند شالوده نگرش نابهنجار را در شاکله دانش آموزان پایه ریزی کرده و زمینه را برای بروز رفتارهای پرخطر وبی قاعده در بزرگسالی فراهم می سازد و باعث ترک تحصیل و مشکلات روانی عصبی شود.