تحلیل رابطه بین سلامت روان دانش‌آموزان ابتدایی با پیشرفت تحصیلی آنها

هدف پژوهش تحلیل رابطه بین سلامت روان دانش‌آموزان ابتدایی با پیشرفت تحصیلی آنها بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربُردی و از حیث روش، تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش‌آموزان مدارس ابتدایی شهر سقز (8457 نفر) بود. بر اساس فرمول کوکران تعداد 367 نفر به عنوان حجم نمونه مشخص گردید. شیوه نمونه‌گیری به روش تصادفی ساده بود. ابزار سنجش شامل پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (1972) با 28 گویه در چهار مولفه سلامت عمومی و جسمانی، اضطراب، افسردگی و اختلال عملکرد اجتماعی با پایایی 0/758 و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1990) با 48 گویه در پنج مولفه خودکارآمدی، تاثیرات هیجانی، فقدان کنترل، برنامه‌ریزی و انگیزش و پایایی 0/744 بود. داده‌های مورد نیاز تحقیق در نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمون‌های مورد استفاده در این تحقیق شامل آمارهای توصیفی (میانگین، میانه، انحراف معیار) و آمارهای استنباطی (همبستگی و رگرسیون) بود. نتایج نشان‌دهنده وجود رابطه معنی‌دار بین سلامت روان با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان مدارس دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز معلمان بود. می‌توان نتیجه گرفت که 25/8 درصد نمرات سلامت روان مدرسه ناشی از نمرات پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز می‌باشد. با افزایش میزان سلامت روان، میزان پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز افزایش پیدا می‌کند. در واقع، سلامت روان می‌تواند پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز را به صورت مثبت و مستقیم پیش‌بینی کند.