چگونه توانستم روابط آسیب‌زا بین دانش‌آموزان (دختر و پسر) پایه نهم متوسطه مدارس مختلط روستایی و عشایری را کاهش دهم؟

اجتماع و زندگی اجتماعی حاوی ارتباطات یا روابط بشری است که معمولاً بین افراد جامعه برقرار می‌گردد و زندگی انسان‌ها سراسر با ساختارهای ارتباطی پیوند خورده است، نوع برخوردها و روابط در اجتماع انسانی بر حفظ و تداوم بقای آن اجتماع و در سطح بالاتر در جوامع انسانی تاثیرگذار است. روابط بین دختران و پسران نوجوان و جوان در کشور ما همواره به‌صورت یک معضل اجتماعی مطرح بوده است و اولیای خانه و مدرسه پیوسته به وضع حادی با آن روبرو بوده‌اند. از یک سو مراجعات مکرر خانواده‌ها به مراکز مشاوره و متخصصین تعلیم‌وتربیت که حاکی از نگرانی و چاره‌جویی بر این نوع روابط است و از سوی دیگر گزارش‌ها و درگیری‌های مدارس، دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و تربیتی حاکی از سردرگمی آنان در برخورد با این معضل بوده و لذا چگونه می‌توانند به سوالات خود دررابطه‌با اینکه چه کنند تا نوجوان به شکل نامشروع و نامتعارف با افراد غیرهمجنس رابطه برقرار نسازد، دوستی و عشق آنان را چگونه چاره‌ساز باشند و با چه زبانی آنان را به راه راست هدایت کنند تا از طریق نامه، تلفن و طرق دیگر با افراد غیرهمجنس رابطه برقرار نسازد، پاسخ دهند. در این راستا تصور و نگرش نوجوانان در مورد جنس مخالف و نیز طرز تلقی آنان در این روابط می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد آن گردد. عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت این رفاقت‌ها بر روی درس و در نتیجه افت تحصیلی، ایجاد شک و تردید و سوءظن نسبت به همسر آینده، اضطراب و تنوع‌طلبی و خطر برگشت به عادات پیشین و لغزیدن در فساد، فشار بر روی اعصاب و روان، سست کردن بنیاد خانواده‌ها و بچه‌های طلاق و ... مسائلی نیستند که نه راحت بتوان از کنار آنها گذشت و نه جبران کرد و جای سوال اینجاست: که چرا این مسائل امروزه و در میان قشر تحصیل‌کرده جامعه ما بیشتر است؟ و چرا مشاورین مدارس مجبورند به‌جای اینکه در سال‌های سرنوشت دانش‌آموزان راهگشای مسائل تحصیل آنها باشند تمام هم‌وغمشان، صرف حل کردن مسائل ارتباطی آسیب‌زا گردد؛ لذا اقدام به حل مشکل و چاره گشایی در این زمینه، تمرین و آموزش جهت اصلاح روابط دانش‌آموزان دختر و پسر کلاس نهم مذکور (پنج نفر از آنها) با جنس مخالف خود و واردشدن در روابط آسیب‌زا، خصوصاً در این مقطع زمانی از نظر اینجانب ضروری به نظر رسیده و موضوع اصلی این اقدام‌پژوهی است. بعد از جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات، با روش‌هایی چون آموزش آسیب‌های روابط، نظارت بیشتر والدین و معلمان نسبت به خطرات روابط، دانش‌آموزان را آگاه و آز آسیب‌های بیشتر جلوگیری کردم.