(چگونه توانستم مدرسه گریزی دانش آموزم را برطرف کنم)

شاید برای بسیاری از افراد عادی این گونه به نظر رسد که خدمت در دوره ی ابتدایی بسیار آسان بوده و با صرف کمترین زمان ممکن می توان مطالب را به دانش‌آموز انتقال داد. حال آنکه افرادمتخصص و معلمین محترم از این موضوع مطلع اند که تدریس و خدمت در این مقطع بسیار دشوارتر از دیگر مقاطع تحصیلی می باشد. اصطلاح مدرسه‌گریزی پس از اجباری شدن آموزش و پرورش در اواخر قرن نوزدهم‌ میلادی در اروپا رواج یافت. در آن موقع اصطلاح فرار از مدرسه کلیه شکل‌های غیبت بدون اجازه از مدرسه را دربرمی‌گرفت. فرار از مدرسه عکس‌العمل‌های متفاوتی از سوی اولیاء‌ و مربیان برانگیخته که اهمیت مطالعه گسترده موضوع را دو چندان می‌کند. نگرانی‌هایی که این نوع مشکل به وجود می‌آورد پرسش‌هایی را در ذهن اولیاء و مربیان به وجود می‌آورد مانند: سرنوشت او چه می‌شود؟ آیا یک زندگی را در آینده راه خواهد برد؟ آیا در بزرگسالی به مشکلی برنمی‌خورد؟با این توصیف سوالی را می‌توان مطرح کرد که آیا فرار از مدرسه یک فاجعه است؟ در بهترین شرایط مدرسه‌گریزی می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را به دنبال داشته باشد. به طوری که برخی از روانشناسان مدرسه‌گریزی را با خودکشی‌فردی مقایسه کردند. بنابراین بسیار واجب است که مانند تمام مشکلات‌رفتاری دیگر این مشکل را نیز از ریشه حل کرد. اما چرا کودک از مدرسه می‌گریزد؟ جواب این سوال را با پیگیری مسیر رشد کودک می‌توان پیدا کرد. ورود به مدرسه اولین برخورد جدی کودک با اجتماع و درخواست‌های آن است پس یک دوره‌ی جدید در زندگی اوست و نیاز به مداخلاتی دارد. ما قصد داریم در این پژوهش با بررسی علل مختلف به‌وجود آمدن این امر راه‌های درمان این مشکل را نیز بررسی کنیم.