اقدام پژوهی؛ چگونه توانستم با ارائه راهکارهای عملی، اعتماد به نفس دانش آموزم را افزایش دهم؟

یکی ازدلایل عدم یادگیری و نداشتن ارتباطات اجتماعی در نوجوانان ضعف دراعتمادبه نفس است و این امر رابطه مستقیمی باچگونگی نگرش فرد نسبت به خود دارد و درمان آن بدون توجه به اصول وروشهای تقویت اعتمادبه نفس انجام نمی پذیرد. یکی از دلایل عمده بسیاری از اختلالات رفتاری و شخصیتّی در نوجوانان، ضعف در اعتماد به نفس و احساس خودارزشمندی (عزت نفس) است، بنابراین امروزه در اصلاح و درمان بسیاری از این اختلالات، پرورش و تقویت احساس اعتماد به نفس و مهارتهای فردی و اجتماعی آنان، نقش بسزایی ایفا می کند. مدرسه مکان خوبی برای تقویت اعتماد به نفس است، زمانی که قصد داریم به دانش آموزانمان بیاموزیم چه اهدافی را در زندگی داشته باشند و برای رسیدن به آن ها چگونه تلاش کنند، باید احساساتی را که باعث تقویت تفکرات منفی در آن ها می شود کاهش دهیم.به این منظور باید باورها و توقعات سختی که از خود دارند و باعث ضعیف شدن اعتماد به نفس می شود و به آن شدت می بخشد را تغییر دهیم اینجانب به عنوان کارورز وقتی در کلاس های کارورزی حضور داشتم مشاهده کردم که دانش آموزان درفعالیت های داوطلبانه شرکت نمی کنند و کمتر سعی می کند در فعالیت های کلاسی و همچنین فعالیت های گروهی شرکت نمایند و دارای ارتباطات اجتماعی ضعیفی هستند علت اهمیت این مسئله این است که اگر دانش آموزان اعتماد به نفس داشته باشند می توانند تشخیص دهند که در کدام درس ضعیف و در کدام درس قوی هستند و از این که در درسی ضعیف هستند احساس ناامیدی و شرمندگی به آنها دست نمی دهد و با اعتمادی که به خود دارند دنبال رفع مشکل می گردند و اعتماد به نفس بالا باعث کم شدن استرس دانش‌آموزان می‌شودو باعث حفظ انگیزه دانش‌آموزان می‌شود سرسختی دانش آموزان را بیشتر می‌کند و روابط اجتماعی او را بهبود می بخشد اما اگر در این زمینه کاری انجام نشود دچار پیامدهای منفی مثل احساس شرم، فقدان روابط اجتماعی و اضطراب اجتماعی، اضطراب زیاد، کم شمردن توانایی های خود می شود و این مسئله در زندگی اجتماعی فرد تاثیرات بسیار مخربی به همراه خواهد داشت. به همین منظور از روش مصاحبه و گفت و گو با دانش آموزان استفاده کردم تا دقیقا علت این امر را جویا شوم و پس از آن برای تایید صحت صحبت دانش آموزان از پرسش نامه کوپر اسمیت که دارای 58 سوال است و با عبارات بله و خیر باید پاسخ داده می شد استفاده کردم.جامعه 32 نفر از دانش آموزان کلاس نهم بود که پرسش نامه روی آن ها اجرا شد .نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که از این 32نفر 18 نفر دارای اعتماد به نفس پایین یا کمتر از حد متوسط بودند. این پرسشنامه به روش کمی تحلیل شد و نتایج آن در جدول درج شد. باتوجه به روشی که استفاده کردم به این نتیجه رسیدم که احساس بی کفایتی دانش آموزان و اینکه به دنبال تایید نظر دیگران هستند، فضای مجازی، روش های تدریس خشک و قدیمی، رفتار نامناسب معلمان، شرایط بلوغ یکی از علل اصلی کمبود اعتماد به نفس دانش آموزان است و رفتار والدین در تشدید این امر نقش مهمی را ایفا می کند.توصیه های مهمی که در این زمینه انجام شد به اختصار به این شرح بود: تشویق به افزایش اطلاعات در مورد اعتماد به نفس، حضور در اجتماعات، شرکت در فعالیت های هنری ورزشی، تشویق به دنبال کردن اهداف، توجه نکردن به نظرات دیگران و ... لذا سعی نمودم تا به کمک معلم اعتماد بنفس آن ها راتقویت نمایم و در جهت رفع این مشکل فعالیت هایی درحد توان انجام دادم تا دانش آموزان با اجرا کردن این فعالیت ها سعی کنند اعتماد به نفس خودرا بهبود ببخشند.