درس پژوهی و تاثیر آن بر معلم و دانش آموز درمقطع ابتدایی

معلم در نظام تعلیم و تربیت کشور به عنوان موثرترین عنصر که نقش هدایت گری و الگوسازی دارد معرفی شده است. نقش به عنوان هدایت کننده و اسوه امین و بصیر در فرایند تعلیم و تربیت و موثرترین عنصر در تحقق ماموریت‌های نظام تعلیم و تربیت رسمی کشور برخوردار است. درس پژوهی یکی از شیوه‌های پژوهش عملی در کلاس درس است. در این رویکرد معلمان با مشارکت هم و همکاری مدیران و معاونان در چارچوب کار گروهی و با بهره گیری از روش‌های پژوهشی به شناسایی مسائلی که برای آن‌ها در کلاس درس پیش می‌آید، می‌پردازند و با هم اندیشی، همکاری، راه‌های بهتر و سودمندتری برای تدریس و مدیریت کلاس و یادگیری بهتر و بیشتردانش‌آموزان و پرورش توان اندیشه‌ورزی آنان پیدا می‌کنند.آموزش و پرورش باید برای رشد و شکوفایی استعدادهای بالقوه دانش آموزان تلاش کند و برای آنکه این نظام، کارا و پویا باشد، نیازمند آن است که پژوهش را سرلوحه کار خود قرار دهد.یکی از این رویکردهای پژوهشی، درس پژوهی می باشد. درس پژوهی علاوه بر این که باعث پرورش حرفه ای معلمان می شود و معلمان با کمک این رویکرد فرصت می یابند تا در طراحی، اجرا و ارزیابی با یکدیگر همکاری و مشارکت داشته باشند.