تاثیر سلامت روان بر پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز

هدف پژوهش تاثیر سلامت روان بر پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربُردی و از حیث روش، تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش‌آموزان دوره دوم مقطع ابتدایی شهرستان سقز ( برابر با 8421 نفر) بود. بر اساس فرمول کوکران تعداد 367 نفر به عنوان حجم نمونه مشخص گردید. شیوه نمونه‌گیری به روش نمونه در دسترس بود. ابزار سنجش شامل پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (1972) با 28 گویه در چهار مولفه سلامت عمومی و جسمانی، اضطراب، افسردگی و اختلال عملکرد اجتماعی با پایایی 0/814، پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1990) با 48 گویه در پنج مولفه خودکارآمدی، تاثیرات هیجانی، فقدان کنترل، برنامه‌ریزی و انگیزش با پایایی 0/814 و پرسشنامه انگیزش تحصیلی والراند (1992) با 28 سوال و 3 مولفه (انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و بی انگیزشی) پایایی 0/847 بود. داده‌های مورد نیاز تحقیق در نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمون‌های مورد استفاده در این تحقیق شامل آزمون‌های آماری (همبستگی و رگرسیون) بود. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین سلامت روان با انگیزه تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی به تفکیک جنسیت رابطه معنی‌داری وجود دارد. بین سلامت روان با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی به تفکیک جنسیت رابطه معنی‌داری وجود دارد. بین انگیزه تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی به تفکیک جنسیت رابطه معنی‌داری وجود دارد. 12/5 درصد نمرات پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی دانش‌آموزان دختر دوره دوم ابتدایی ناشی از نمرات سلامت روان آنها می‌باشد. هم‌چنین 10/6 درصد نمرات پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی دانش‌آموزان دختر دوره دوم ابتدایی ناشی از نمرات سلامت روان آنها می‌باشد. با افزایش میزان پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی، میزان سلامت روان دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی افزایش پیدا می‌کند. در واقع، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی می‌تواند سلامت روان دانش‌آموزان دختر دوره دوم ابتدایی را به صورت مثبت و مستقیم پیش‌بینی کند.