مقایسه تاثیر آموزش به روش تجربه و بازی با آموزش به روش سنتی بر پیشرفت تحصیلی و مهارت حل مساله ریاضی دانش آموزان دختر دیر آموزپایه اول ابتدایی شهرستان مانه وسلمقان

این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر آموزش به روش تجربه و بازی با آموزش به روش سنتی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان دختر دیر آموزپایه اول ابتدایی شهرستان مانه وسلمقان انجام شد. پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از حیث موقعیت، میدانی و بر حسب روش تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی شهرستان مانه وسلمقان درسال تحصیلی1401-1400 در نظر گرفته شد. تعداد 60 نفر دانش آموز دختر دیرآموز پایه اول ابتدایی به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید که به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. ابزارگردآوری داده ها شامل پرسش نامه مهارت حل مساله هپنر و پترسن(1982) و سوالات ریاضی طراحی شده مبتنی بر مباحث تدریس شده در 6 جلسه اموزی بود. در گروه آزمون بازی های آموزشی جهت آموزش مفاهیم برنامه درسی ریاضی اول ابتدایی طی 6 جلسه دو ساعتی برای آشنایی با اعداد، مفهوم جمع، تفریق، جدول شگفت انگیز و آموزش مسال های جمع و تفریق اجرا شد. به منظور پاسخگویی به فرضیه‌های پژوهشی به منظور مقایسه میانگین نمرات دو گروه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون از روش آماری تحلیل کواریانس به کمک نرم افزار spss نسخه 20 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پزوهش نشان داد که روش تدریس بازی و تجربه بر مهارت حل مساله و یادگیری ریاضی دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با روش سنتی تاثیر بیشتری دارد.