بهینه‌سازی اصلاح اثرات جمجمه بر روی سیگنال فوتواکوستیک دریافتی از مغز: مطالعه شبیه‌سازی

استخوان جمجمه به صورت یک مانع پراکنده‌ساز امواج اکوستیک انتشاری و لایه برهم زننده تطبیق امپدانس اکوستیکی در تصویربرداری درون جمجمه ای فوتواکوستیک از مغز عمل می کند. از این رو حضور جمجمه در مسیر انتشار سیگنال فوتواکوستیک منجر به اغتشاشات مهمی در دامنه و فاز سیگنال دریافتی می‌شود. در این مقاله به بررسی و ارائه راهکاری برای بهبود جبران‌سازی اثرات ناشی از جمجمه بر روی سیگنال فوتواکوستیک دریافتی از مغز پرداخته‌ایم. به این منظور ابتدا الگوریتم پیشنهادی بر مبنای مدل اصلاح یافته مشابهت‌یابی فضای برداری با استفاده از معیار حاصل‌جمع وزن‌دار شباهت بردارهای ویژگی معرفی شده است و مقدار بهینه وزن نسبت داده شده به هر بردار ویژگی با اجرای الگوریتم ژنتیک به دست آمده است. سپس شبیه‌سازی‌های عددی مبتنی بر مدل مذکور بر روی فانتوم عددی جمجمه تحقق یافته است. نتایج نشان می‌دهد که استفاده از معیار حاصل‌جمع وزن‌دار شباهت بردارهای ویژگی دقت نتیجه حاصل از جبران‌سازی را بالا برده و مقدار خطا را در مقایسه با معیار میانگین شباهت بردارهای ویژگی کاهش می‌دهد.