اثر سطوح مختلف ورمی‌کمپوست و تغذیه آهن بر شاخص های کیفی و کمی میوه توت‌فرنگی رقم گاویوتا

به منظور بررسی تاثیر ورمی کمپوست و تغذیه آهن بر کمیت و کیفیت میوه توت فرنگی رقم گاویوتا، آزمایشی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح ورمی‌کمپوست (صفر، 10، 20 و30 درصد حجمی) همراه با تغذیه آهن در پنج سطح شامل (صفر، سکوسترین 5 و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک به صورت کودآبیاری و محلول‌پاشی سولفات آهن 5/2 و 5 در هزار) بود. صفاتی همچون تعداد میوه، عملکرد میوه، میانگین وزن میوه، آنتوسیانین، ویتامین ث، مواد جامد محلول، اسید کل و شاخص رسیدگی اندازه گیری شدند. بیشترین میزان تعداد میوه، عملکرد میوه در بستر ورمی کمپوست 20 درصد و سولفات آهن 5 در هزار و همچنین بیشترین میزان آنتوسیانین، ویتامین ث، مواد جامد محلول و شاخص رسیدگی در بستر ورمی‌کمپوست 30 درصد و سولفات آهن 5 در هزار حاصل شد. ورمی کمپوست باعث کاهش میزان اسید کل شد. تیمار سولفات آهن به صورت محلول‌پاشی نسبت به تیمار سکوسترین به صورت کودآبیاری تاثیر بیشتری بر صفات مورد بررسی داشت. بر اساس نتایج این پژوهش از بین تیمار های مورد بررسی، کاربرد 20 درصد ورمی-کمپوست در محیط کشت توت فرنگی و محلول‌ پاشی سولفات آهن 5 در هزار قابل توصیه است.