بررسی اثر توان لیزر در فرآیند ساخت افزایشی (am-lmd) به منظور بازسازی پره های توربین گاز

پره های قسمت داغ، اجزای حیاتی توربین های گازی هستند که تحت شرایط کاری، بر اثر عواملی همچون عامل مکانیکی، حرارتی و برخورد اجسام خارجی ممکن است دچار آسیب زودرس گردند. پره های آسیب دیده، باید تعویض و یا تعمیر شوند، که تعویض آنها به دلیل اینکه از مواد گران قیمتی مانند سوپر آلیاژهای پایه نیکل ساخته شده اند، ترجیح داده نمی شود. اخیرا بسیاری از محققان بر روی تعمیر پره های معیوب با استفاده از فرآیندهای ساخت افزایشی تمرکز نموده اند. ساخت افزایشی یک نام کلی برای فرآیندهایی است که قابلیت تولید مستقیم اجزا از داده‌های طراحی به کمک کامپیوتر را دارند. با توجه به اینکه فرآیندهای ساخت افزایشی دارای کاربردهای وسیعی در صنایع مختلف می باشند و رویکردی مبتنی بر لایه به لایه بودن را دارا هستند، اما آنها اساساً دارای تفاوت‏هایی در پردازش مانند مواد قابل استفاده و خواص اولیه آنها، چگونه ایجاد لایه‏ها و چگونگی اتصال لایه‏ها به یکدیگر، هستند. این تفاوت ها در نهایت دقت، ویژگی‏ها و عملکرد محصول را تعیین می‏کنند. رسوب نشانی فلز با لیزر یکی از فرآیندهای ساخت افزایشی است که با بهره گیری از این فرآیند امکان بازسازی قطعات حساس فراهم می گردد. مهم ترین پارامترهای این فرآیند، توان لیزر ، سرعت روبش، الگوی روبش و نرخ تغذیه پودر هستند که این پارامترها تاثیر قابل‌توجهی بر ویژگی‌های محصول نهایی دارند. در تحقیق حاضر با هدف تعمیر پره های معیوب توربین گازی، اثر تغییرات توان لیزر بر پروفیل رسوب نشانی شده از جنس سوپرآلیاژ پایه نیکل بررسی گردید.