بکارگیری جوش میانی جهت افزایش استحکام اتصالات در ساختمانهای اسکلت فلزی

یکی از بزرگترین چالشهای استحکام ساختمانهای اسکلت فولادی نحوه متصل کردن قسمتهای مختلف آن به یگدیگر است. در بناهایی که از جوش برای برقراری اتصالات استفاده می شود، درستی و دقت در نحوه انجام جوشکاری، بازرسی جوش و انجام آزمایشات مربوطه تاثیر مستقیمی بر استحکام و پایداری بنا و مقاومت آن در برابر زلزله و تنشهای خارجی دارد. با توجه به اینکه این مهم معمولا در جوشکاریهای کارگاهی در محل پروژه با دقت انجام نمی شود، بنابراین همواره ارایه روش و یا دستورالعملهایی برای بهبود کیفیت جوش های اتصالات اسکلت ساختمان مورد توجه بوده است. در این مقاله تاثیر استفاده از جوش میانی به دو شکل کام و انگشتانه در بعضی اتصالات اسکلت های فولادی بر افزایش مقاومت و استحکام آن و بالا بردن ضریب اطمینان مقاومت بنا در برابر تنشهای برشی و همچنین کاهش هزینه های ساخت و اجرا مورد بررسی قرار گرفته و تحلیل محاسباتی اجرای روش فوق برای یک اتصال گیردار کله گاوی ارائه گردیده است.