بررسی خواص جوشمان حاصل روش قوس الکتریکی با استفاده از الکترود روپوش دار روتایلی ساخته شده در آزمایشگاه

الکترودها در روش جوشکاری الکترود محافظت شده (smaw ) از دو جزء اصلی سیم (مغزی) فلزی و پوشش فلاکس سرامیکی تشکیل شده اند. با انجام اصلاحات برروی ترکیب شیمیایی فلاکس میتوان به خواص بهتری از جوشمان دست یافت. در این مقاله به بررسی دو نوع جوشمان دار برای یک فولاد کم کربن (فلز پایه) از الکترود های روپوش دار روتایلی (آزمایشگاهی و تجاری) پرداخته شده است. به منظور حذف عوامل ناخواسته جنس مغزی الکترود، آلیاژ پایه جوشمان و شرایط جوشکاری برای هردو نوع الکترود روپوش دارکلاس روتایلی، مشابه بودند. نتایج بررسی استحکام کششی و متالوگرافی جوشمانهای جوش داده شده توسط این دو نوع الکترود جوش داده شده بودند، نشان داد که نوع آزمایشگاهی تنها از نظر میزان نفوذ و مقدار انعطاف پذیری نسبت به الکترودهای مرجع خصوصیات مطلوب تری را به نمایش میگذارد. با استناد به این یافته ها و مقایسه آنالیزهای شیمیایی پوشش این دو الکترود، بنظر میرسد که جهت افزایش استحکام این جوشمانها، علاوه بر کاهش کربنات کلسیم پوشش الکترود آزمایشگاهی، مقادیری منگنزمحتوی آن نیز بایستی افزایش یابد.