بررسی و واکاوی اهمیت و جایگاه کرسی ‎های علمی - تخصصی و اثر بدیع و نوآور در دانشگاه نسل سوم

ظهور دانشگاه به‌عنوان یکی از نمادهای مهم پیشرفت فرهنگی و علمی کشور، روی پایه تحلیل شرایط و امکانات متعددی بر پایه اکتشافات تاریخی و فرصت‌های فراهم‌شده به وجود آمده است. آموزش عالی برای فراگیران به معنای ارائه یک محیط دانشگاهی انعطاف‌پذیر است که بهترین تکنولوژی ‎ها و منابع و محتواهای آموزشی را به کار می‎ گیرد. تحقیقات آموزشی به‌عنوان یکی از مبانی اصلی آکادمی، برای بهترین طراحی و ارائه برنامه‌های آموزشی، ارزیابی کیفیت آموزش، بهبود توانمندی‌های دانشجویان و... استفاده می‌شود. آموزش عالی با توجّه به نیازهای فراگیران، محتوا و فرآیند آموزش را طراحی و ارائه می‎کند. هدف پژوهش حاضر بررسی مهم‌ترین موانع و مشکلات دانشگاه نسل سوم و جایگاه کرسی‎های علمی و تخصصی و اثر بدیع و نوآور در دفاع از رساله و آموزش کارآفرینی است. داده‌ها با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند و مصاحبه عمیق نیمه ‎ساختاریافته با دوازده نفر از مدیران و اعضای هیئت‌علمی دانشگاه گردآوری شد و براساس الگوی کلایزی تحلیل گردید. در نهمین مصاحبه، اشباع نظری داده‌ها حاصل شد، اما به‌منظور اعتباربخشی یافته‌ها، مصاحبه ‎ها تا آخرین نفر ادامه یافت. دستاوردهای مقاله حاکی از آن است که مولّفه‌های اصلی دانشگاه نسل سوم شامل به‎‎‎‎کارگیری مدیران تحول‎گرا و کارآفرین؛ جذب اعضای هیئت‌علمی خلاق و توانمند؛ حمایت از دانشجویان کارآفرین؛ بهره ‎گیری از فنّاوری‎ های نوین؛ برگزاری کرسی‎ها و کارگاه ‎های آموزش کارآفرینی و حمایت از پایان‎ نامه ‎ها و رساله ‎های مرتبط با کارآفرینی (مولّفه‌های درونی)؛ تعامل اثربخش با نهادهای ذی‎نفع؛ برقراری همکاری‎ های آموزشی، پژوهشی و کارآفرینی بین‎ المللی؛ دسترسی به بودجه کافی و توجّه به قابلیت ‎ها و محرومیت‎ های محیطی (مولّفه‌های بیرونی) است. موانع شناسایی‌شده شامل ماندگاری در نسل اول و دوم دانشگاه؛ کمبود منابع مالی و ضعف امکانات و تجهیزات کارگاهی و آزمایشگاهی، ضعف شایسته ‎گزینی؛ ناکارآمدی فارغ ‎التحصیلان است.