نقش نظارت و اهمیت ارزیابی در راستای تضمین کیفیت آموزش عالی

ایجاد توسعه پایدار و رفع مشکلات و معضلات جوامع، به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه و توسعه‌نیافته، یکی از وظایف تعریف‌شده زیرنظام‎ های آموزش عالی است. بر همین اساس و به لحاظ رشد همه‌جانبه، این امر مستلزم دارا بودن آموزش صحیح و کاربردی در بخش‎ های مختلف از قبیل آموزش سطح یک که برعهده وزارت آموزش و پرورش هر کشور است و پس از آن نقش آموزش عالی که به عهده وزارت عتف و وزارت بهداشت است، این مقوله بسیار حائز اهمیت است به نحوی که زیرنظام ‎های آموزش عالی می ‎بایست بر شرایط حاکم بر جامعه اثرگذار باشند. فلسفه وجودی مراکز آموزشی و تحقیقاتی، تولید و اشاعه دانش، توسعه و پرورش نیروی انسانی کارآزموده و ماهر به‌عنوان محصول مورد انتظار این مراکز بوده و نظارت حرفه ‎ای بر عرضه خدمات علمی و تخصصی این نوع مراکز می‎تواند باعث بروز رخدادهای مطلوب در همة عرصه‎ های جامعه شود. در این حالت جهت دستیابی به چنین نظام با کیفیت آموزشی هدفمند و کارا و حفظ قابلیت ‎های آن در نظام آموزشی یک کشور، وجود نظارت علمی و ارزیابی حرفه ‎ای در تضمین کیفیت آموزش و حفظ این کیفیت بسیار ضروری است. پژوهش حاضر به‌صورت تحقیق میدانی بوده که با بررسی‎ های دقیق در بازدیدهای منظم با استفاده از کارشناسان خبره و حرفه‎ ای متشکل از اعضای هیئت‌علمی باتجربه صورت گرفته و ماحصل آن به‌عنوان نتایج طرح توسط کارشناسان مدیریت نظارت و ارزیابی دانشگاه رازی و هیئت ناتک استانی جمع‌بندی، تحلیل و ارائه گردیده است. یافته‌های پژوهش این است که ایجاد رشته‎ های جدید و مورد نیاز جامعه در بخش‎ های مختلف صنعت، کشاورزی، علوم انسانی و... تربیت نیروهای متخصص مورد نیاز با توجّه به ضروریات و نیازهای واقعی کشور که می‌بایستی منطبق با سند آمایش سرزمین باشد، جهت رفع موانع موجود کشور و جلوگیری از هدررفت منابع مالی و انسانی و درنهایت، ایجاد توسعه و رشد در بخش‎ های مختلف می ‎تواند از دستاوردهای بخش نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت آموزش در آموزش عالی کشور باشد.