تحلیل عوامل موثر بر توسعه گردشگری ماجراجویانه با تاکید بر کویرگردی نمونه موردی: دشت لوت

مقدمه: در سالهای اخیر، گردشگری ماجراجویانه یکی از بخش‌های گردشگری است که سریع‌ترین رشد را دارد و بخش عمده‌ای از صنعت گردشگری را به خود اختصاص داده است. گردشگری بیابان به ویژه برای کسانی که به دنبال ماجراجویی در مناظر دور افتاده هستند، تجربیات منحصر به فردی را ارائه می دهد. با این حال، توسعه گردشگری ماجراجویی نیز چالش هایی را به همراه دارد.داده و روش: روش تحقیق در مقالۀ حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و جمع‏آوری داده‏ها و اطلاعات به‌صورت اسنادی و پیمایشی است. با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش، نوع تحقیق کاربردی است. در بخش مطالعات کتابخانه‌ای، به بررسی مقالات صورت گرفته و در بخش مطالعات میدانی نیز از پرسش‌نامه‏ محقق‌ساخته در قالب نه شاخص بهره برده شده است. قلمرو موردمطالعه دشت لوت است. جامعۀ آماری تحقیق، گردشگرانی است که محدوده مورد مطالعه در سال 1401 مراجعه کرده اند می باشند که تعداد 100 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب و پرسش‌نامه برای آن‌ها تکمیل شد. برای شناسایی ارتباط بین متغیرها و تحلیل آن‌ها از نرم افزار spss و آزمون رگرسیون استفاده‌ شده است. یافته‌ها: 32 درصد پاسخگویان تمایل کم و خیلی کمی داشته اند که از گردشگری ماجراجویانه در سفر به لوت استفاده کنند در حالیکه 54 درصد پاسخگویان به میزان زیادی تمایل خود را ابراز کرده اند. میانگین پاسخگویان 3.12 می باشد. نتایج آزمون رگرسیون نشان میدهد که بیشترین تاثیر را متغیرهای ایمنی و امنیت، تاثیر محیطی، پایداری محیطی، جذابیت منحصر به فرد دارایی ها بر میزان تمایل به گردشگری ماجراجویانه در مناطق کویری دارد. نتیجه‌گیری: توسعه پایدار گردشگری ماجراجویی در مناطق کویری به خصوص کویر مستلزم برنامه ریزی دقیق و در نظر گرفتن عوامل مختلف است. در تحقیق حاضر چند استراتژی قابل اجرا پیشنهاد شده است.