آسیب شناسی و بررسی احیای ظرفیت های گردشگری کرمان با هدف توسعه گردشگری لوت

نظر به اینکه صنعت گردشگری در برخی کشورها سومین اقتصاد پویا و درحال توسعه پس از صنایع نفت وخودرو محسوب می شود وسازمان توسعه وهمکاری جهانی این صنعت را پس از بانکداری دومین بخش خدمات در تجارت معرفی نموده است، بنابراین برنامه ریزی برای پیشرفت این صنعت در هر منطقه جهت رونق اقتصادی آن از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. در سال های اخیر به منظور بهره برداری و سازماندهی هر چه بیشتر جاذبه های گردشگری ، ایجاد منطقه ی نمونه گردشگری به عنوان الگوی توسعه گردشگری انتخاب شده است. استفاده از روش های مناسب برای تعیین بهترین مکان از میان تعداد زیادی مکان، با بهره گیری از تعدادی معیارها و شاخص ها برای برنامه ریزی توسعه گردشگری جهت رسیدن به توسعه پایدار ضروری است. روش تحقیق،در این پژوهش رویکرد توصیفی- تحلیلی است و مطالعات کتابخانه ای و میدانی و معیارها بر اساس نظر کارشناسی شامل عوامل محیطی، اقلیم، جاذبه ها، راههای دسترسی و تسهیلات مشخص و میزان ارزش اهمیت هر معیار برآورد گردید. استان کرمان از جمعیت بالای جوان، وسعت قابل توجه و زمینهای حاصلخیز ، منابع زیرزمینی غنی و ارزشمند و قابلیتها و جاذبه های متنوع گردشگری بر خوردار میباشد. با این وجود، معضلات متعدد اجتماعی– فرهنگی، اقتصادی و کالبدی- فضایی و توسعه ناپایدار ( به خصوص در مناطق بیابانی و کویری ) به عنوان چالشی اساسی فراروی مدیران و برنامه ریزان ملی، منطقه ای و محلی می باشد. نتایج حاصل از کاربرد این روش نشان می دهد که شهر کرمان دارای فرصت ها و قوت های نسبتاً زیادی نسبت به نقاط ضعف و تهدیدات خارجی جهت توسعه صنعت گردشگری است. بنابراین استراتژی های تهاجمی برای توسعه این بخش باید در اولویت قرار گیرد. براساس نتایج رشد گردشگری و منابع درآمدی حاصل از این صنعت می تواند یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در توسعه اقتصادی و پایداری درآمدی شهر کرمان باشد. همچنین توسعه صنعت گردشگری متاثر از عواملی نظیر زیرساخت ها و تسهیلات، اطلاع رسانی و تبلیغات می باشد.