بررسی ظرفیت بوم گردی های بخش شهداد در راستای توسعۀ گردشگری بیابان لوت

مقدمه: امروزه بوم گردی یکی از ابعاد مهم تحول، تنوع و رونق اقتصاد و جوامع روستایی خصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک، روستاهای تاریخی و جوامع سنتی و محلی به شمار می رود. از آنجا که بوم گردی دارای زمینه ها، ظرفیت ها، الگوها و جنبه های متفاوتی است، تشخیص الگو ها و ترویج و تقویت الگوهای متناسب با شرایط هر روستا لازمۀ برنامه ریزی توسعه بوم گردی است. لذا هدف از پژوهش حاضر شناسایی ظرفیت بوم گردی های بخش شهداد در راستای توسعۀ گردشگری بیابان لوت است. داده و روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است و برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از از بازدید میدانی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 27 واحد بوم گردی که در سطح بخش شهداد فعال هستند که 14 واحد در شهر شهداد و مابقی در روستاهای تابعۀ بخش شهداد هستند.یافته‌ها: با توجه به اطلاعات به دست آمده، تعداد واحدهای بوم گردی، ظرفیت هرکدام از بوم گردی ها و تعداد تخت های vip و معمولی موجود در هر بوم گردی، پذیرش سالیانه در هر بوم گردی و در آخر ظرفیت خالی هر بوم گردی، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد تنها در برخی از روزهای ماه اسفند و ماه فروردین ظرفیت بوم گردی ها به طور نسبی تکمیل می گردد و در بقیۀ ایام سال بوم گردی ها خالی از مسافر و گردشگر هستند. نتیجه‌گیری: عدم تکمیل ظرفیت بوم گردی های بخش شهداد در طول ایام سال نیازمند سیاست گزاری صحیح برای اسکان شبانۀ گردشگران لوت در شهداد است. پیش از آن، ارتقای کیفیت ارائۀ خدمات بوم گردی ها نیز ضروری است.