بررسی نقش امنیت در توسعه گردشگری پایدار(مورد پژوهی : بیابان لوت)

گردشگری صنعتی است که با رشد فزاینده خود به لحاظ تعداد گردشگران بازدیدکننده از جاذبه ها و مقاصد گردشگری و افزایش قابل توجه در میزان درآمد، اشتغال و گردش مالی که ایجاد می نماید، از صنایع پیشتاز عصر حاضر است. گردشگری همانند تمامی فعالیت های اقتصادی، نیازمند امنیت و ثبات در مناطق دارای جاذبه و مقاصد گردشگری کشورهای پذیرای گردشگران است. امنیت و گردشگری، دارای رابطه دوسویه و اثرگذار بر یکدیگر هستند. توسعه امنیت و ثبات در ابعاد مختلف، زمینه ساز جریانات پایدار گردشگری و بهره برداری بهینه از مواهب گردشگری خواهد شد. این پژوهش به لحاظ ماهیت توسعه ای ا و با هدف بررسی نقش امنیت و همچنین عوامل موثر در بازتولید و بقای امنیت و اثرات آن بر توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر بیابان لوت تدوین گردیده است، روش پژوهش نوشتار کیفی است و از تلفیق روش های مروری-اسنادی(کتابخانه ای) و میدانی(گفتگو و مصاحبه باز) با صاحب نظران و پژوهشگران(خبرگان و نخبگان) بهره گرفته است و در تجزیه و تحلیل یافته ها نیز بر استفاده توامان از روش های توصیفی و تحلیلی مبتنی بوده است. نتایج پژوهش نشان داد، که مولفه های امنیت از جمله امنیت ذهنی و روانی در وجوه عمومی(حس امنیت و همچنین فراهم توام با دسترسی مناسب به امکانات، تسهیلات، زیرساخت ها، اجتماعی، سیاسی، و پس از آن امنیت اقتصادی به ترتیب دارای اهمیت بوده است. همچنین توجه به مبارزه با قاچاق مواد مخدّر و عوامل اجتماعی و فرهنگی زمینه ساز ناامنی از جمله سرقت، اعتیاد و ... مقوّم و ارتقاءدهنده امنیت و بالطبع توسعه گردشگری پایدار در ایران، استان کرمان و به ویژه بیابان لوت خواهد شد.