توان توسعه گردشگری کویر در ایران: تعیین موقعیت و پتانسیل های استراتژیک

مقدمه: کویرگردی یکی از گونه‌های طبیعت‌گردی است که در تپه‌های بیابانی جذابیت خاصی دارد کویرها با سیمای منحصر به‌فرد، دارای جاذبه های طبیعی و انسانی بی نظیری هستند، اگرچه ناهمواری های سطحی زیادی دارند اما اگر به درستی مدیریت شوند می توان آنها را در صنعت بسیار سودآور گردشگری به خوبی اداره کرد. ویژگی خاص تنوع زیستی کویر و طبیعی برای مشاهده و تحلیل و تفکر تبدیل می کند، در حالی که زمین شناسی آنها را به مکانی ایده آل برای مطالعه شکل گیری زمین و تجزیه و تحلیل فسیل ها و شهاب سنگ ها می داند. بنابراین جذابیت بیابان ها را می توان تا حد زیادی ناشی از آرامش توضیح داد.داده و روش: روش این مطالعه ارائه یک swot استراتژیک (نقاط قوت، ضعف، فرصت ها، و تهدیدها) با استفاده از این چهار مولفه علاوه بر ارزیابی عملکرد فعلی سازمان، می‌توان به طور هوشمندانه‌ای بهترین بهره را از فرصت‌های پیش رو برده، تاثیر ضعف‌ها را به حداقل رسانده و در برابر تهدیدات پیشنهاداتی مطرح نمایید. یافته‌ها: کویرها می توانند اکثر نیازهای تفریحی و معنوی گردشگران را برطرف کنند. مثل دشت کویر و کویر لوت و ماسه زارهای بیابانی که بخش عمده ای از زمین شناسی فرهنگی و ژئومورفولوژی لنداسکیپ ایران است که دارای ظرفیت های مهمی در زمینه توسعه گردشگری کویر است. در کشور وجود مناطق نادر و جذاب کویری در ایران باعث اهمیت آن شده است و برای رسیدگی به موضوع توسعه گردشگری کویر ضروری است. نتیجه‌گیری: با وجود ساختار فضایی و کالبدی محدودیت ها، مناظر خاص این مناطق را می توان از جاذبه های گردشگری دانست و منافع اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن می تواند به توسعه بهتر زندگی منجر شود شرایط در این مناطق بر اساس نتایج، کلیه مدیران، برنامه ریزان، هتلداران، راهنمایان تور و ذینفعان باید محیط گردشگری کویر را توسعه دهند. منحصر بفرد مناظر، پدیده های ژئومورفولوژیکی، مکان های میراث باستانی، فرهنگ بومی، و اکوسیستم های کویری از مهم ترین عوامل جذب گردشگر به کویر های ایران است. بنابراین باید زیرساخت ها و امکانات رفاهی در این منطقه ایجاد شود. سیاست گذاری در سطوح ملی و منطقه ای برای این منطقه گردشگری بسیار مهم است