کاربرد جلبک ها در مدیریت پیشگیری از بیماری ها در آبزی پروری

معمولا آبزیان به منظور افزایش تولید در واحد سطح در محیط های محصور مانند استخر و قفس با تراکم بالا پرورش می یابند. این تراکم بیش از حد، باعث بروز اثرات منفی بر سلامت آبزی، نظیر افزایش حساسیت نسبت به بیماری ها می گردد. اخیرا استفاده از محرک های ایمنی در پرورش آبزیان جهت تقویت سیستم ایمنی غیراختصاصی و ایجاد مقاومت در مقابل بیماری ها رایج شده است و به عنوان یک جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک ها معرفی شده اند. برخی از مطالعات نشان داده است که استفاده از جلبک ها به عنوان محرک ایمنی در صنعت آبزی پروری باعث بهبود پاسخ های فیزیولوژیک نسبت به استرس و بیماری می شود. داروهای شیمیایی فراوانی برای درمان و مقابله با عفونت های میکروبی در آبزیان به صنعت آبزی پروری معرفی شده اند ولی بروز مقاومت های دارویی در برخی از بیماری ها به یکی از معضلات مهم این صنعت تبدیل شده و در حال حاضر توجیه استفاده از این داروها به حداقل رسیده است و در عوض به روش هایی از جمله استفاده از واکسن ها، انواع محرک های ایمنی غیراختصاصی و پروبیوتیک ها به عنوان کنترل زیستی بیشتر توصیه و تاکید می گردد. epa, dha ، کاروتنوئیدها، فلاونوئیدها، پلی ساکاریدها، بتاگلوکان ها، نوکلئوتیدها، پپتیدها و کلروفیل جلبک ها به عنوان ترکیباتی شناخته می شوند که دارای اثرات محرک ایمنی، افزایش مقاومت میزبان به بیماری ها و عوامل بیماریزا، ضد التهاب، آنتی اکسیدان و دهها اثر مفید دیگر هستند. استفاده از جلبک ها در آبزی پروری به عنوان افزودنی های خوراکی یا مکمل با توجه به ارزش غذایی بالا، در دسترس بودن و هزینه پایین آنها امکان پذیر است. وجود ترکیبات زیست فعال در جلبک ها موجب شده است تا دارای آثار گسترده ای از قبیل ضدباکتریایی، ضدقارچی، ضد توموری و آنتی-اکسیدانی باشند. همچنین کاروتنوئیدهای موجود در جلبک ها از طریق غیرفعال کردن رادیکال های آزاد مضری که توسط فعالیت طبیعی سلولی یا از چندین منبع استرسی محیطی تولید می شوند طیف وسیعی از اثرات مفید را در سلامت آبزیان داشته باشند همچنین عملکرد آنتی اکسیدانی کاروتنوئیدهای جلبک ها هم در میان سایر ریزمغذی ها می تواند سیستم ایمنی آبزیان را بهبود بخشد.

application of algae in disease prevention management in aquaculture

abstract aquatic animals are usually raised in closed environments such as pools and cages with high density in order to increase production per unit area. this excessive density causes negative effects on aquatic health, such as increasing susceptibility to diseases. recently, the use of immune stimulants in aquaculture has become common to strengthen the non-specific immune system and create resistance against diseases, and they have been introduced as a suitable alternative to antibiotics. some studies have shown that the use of algae as an immune stimulant in the aquaculture industry improves physiological responses to stress and disease. many chemical drugs have been introduced to the aquaculture industry to treat and deal with microbial infections in aquatic animals, but the occurrence of drug resistance in some diseases has become one of the important problems of this industry, and currently the justification for the use of these drugs is minimal. has been reached and instead methods such as the use of vaccines, types of non-specific immune stimulants and probiotics are recommended and emphasized as biological control. epa, dha, carotenoids, flavonoids, polysaccharides, beta-glucans, nucleotides, peptides, and algae chlorophyll are known as compounds that have immune-stimulating effects, increasing the host s resistance to diseases and pathogens, anti-inflammatory, antioxidant, and dozens of effects. are other useful. it is possible to use algae in aquaculture as food additives or supplements due to their high nutritional value, availability and low cost. the presence of bioactive compounds in algae has caused them to have broad effects such as antibacterial, antifungal, antitumor and antioxidant. also, the carotenoids in algae can have a wide range of beneficial effects on aquatic health by inactivating harmful free radicals that are produced by normal cellular activity or from several environmental stress sources. also, the antioxidant function of algal carotenoids, among other micronutrients, can improve the immune system of aquatic animals.