ژئومورفولوژیک و تاثیر آن بر توسعه فیزیکی شهر ورزقان

گسترش شهر در محیط جغرافیایی نه بر اساس ظرفیت و امکانات بلکه بر اساس اضطرار و ضرورت ها گسترش بستگی دارد. این مساله در شهرهای امروزی به شدت به چشم می خورد نکته ی قابل توجه آنکه شهر باید در هماهنگی تمام با قرارگاه طبیعی خود قرار بگیرد و ضروری است که انسان بتواند با بستر زمین یک رابطه ی منطقی برقرار کند. از این رو در مقاله حاضر به بررسی عوامل ژئومورفولوژیک موثر بر توسعه فیزیکی شهر ورزقان پرداخته شده است و مدل داده مفهومی برای توسعه ی فیزیکی شهر طراحی شده است، به گونه ای که برای سایر شهرها نیز الگو قرار گیرد. واحد کاری بر اساس لندفرم های منطقه تعریف گردید. مطالعه ی توسعه ی فیزیکی شهر ورزقان براساس شاخص هایی نظیر ارتفاع، فاصله از خطوط گسل، نقشه ی ژئومورفولوژیکی، کاربری، پیوستگی شهر ورزقان، لرزه خیزی، شیب، و ارتفاع رواناب انجام شد. شاخص های مورد نظر بر اساس توابع عضویت فازی استاندارد گردید. در راستای اجرای مدل، وزن متغیرها براساس نظرخواهی از متخصصین توسط مدلahp انجام شد.