بررسی اعمال پوشش نانو ysz-40%wtalumina با فرایندهای پاشش سوخت-اکسیژن سرعت بالا و پاشش پلاسمایی اتمسفری

کامپوزیت های زیرکونیا-آلومینا به دلیل خواص مکانیکی و حرارتی بسیار خوب، کاربردهای گسترده‌ای به عنوان سرامیک ساختاری یا پوشش‌های محافظتی پیدا کرده اند. همچنین فرایندهای پاشش حرارتی یک روش مناسب جهت تولید پوشش های با ساختار نانو هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ایجاد یک لایه ی متراکم ysz-40%wtalumina با ساختار نانو اعمال شده با فرایند های پاشش سوخت-اکسیژن سرعت بالا و پاشش پلاسمایی اتمسفری می باشد. مشخصه های ساختاری پوشش ها با استفاده از میکروسکوپ نوری (om) و الکترونی روبشی گسیل میدانی (fe-sem) بررسی شدند. لایه نشانی پوشش ها نشان دادند که به دلیل سرعت بالای شعله ی hvof و کاهش زمان ماندگاری ذرات در شعله با دمای نسبتاً پایین، امکان پوشش دهی ترکیب ysz-40%wtalumina با فرایند hvof نیز وجود ندارد. در فرایند پاشش پلاسمایی اتمسفری جهت دستیابی به پوشش نانوساختار، مقدار هیدروژن از 10 به 8 لیتر بر دقیقه کاهش یافت که با کاهش 2 واحدی نرخ شارش گاز ثانویه هیدروژن، به دلیل کاهش میزان آنتالپی پلاسما، انتقال حرارت از جت پلاسما به ذرات تزریق‌شده کمتر و ازاین‌رو شرایط برای ایجاد پوشش نانوساختار با فرایند پاشش پلاسمایی اتمسفری مهیا شد.