بررسی تغییرات ریزساختاری و خواص مکانیکی سوپرآلیاژ اینکونل 617 در زمان‌های طولانی مدت و دمای °c 800 ‌

تغییرات ریزساختاری و خواص مکانیکی دو نمونه سوپرآلیاژ in617 پیرسازی شده در دمای °c 800 و زمان‌های 65000 و 98000 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی از آزمایشهای متالوگرافی، sem، tem، استخراج فازها از زمینه، xrd و خواص مکانیکی استفاده شد. فازهای اصلی موجود در آلیاژ کاربیدهای m6c و m23c6 و ترکیب ti(c,n) است. علاوه بر سه ترکیب فوق فاز γ' نیز علی‌رغم زمان کارکرد طولانی مدت در هر دو نمونه مشاهده شد؛ گرچه درصد آن در نمونه دوم کمتر از نمونه اول است. هم چنین به مقدار بسیار ناچیز فاز tcp دلتا در نمونه‌ها شناسایی گردید. با افزایش زمان کارکرد درصد سطحی و وزنی کاربیدها افزایش یافته و از 5/0 درصد در ورق کارنکرده به 5/5 درصد در نمونه 98000 ساعت افزایش یافت. بر خلاف کاربید m23c6 که روند افزایشی با زمان کارکرد دارد، کاربید m6c از 7/25 درصد در نمونه 68000 ساعت به 8/18 درصد در نمونه 98000 ساعت کاهش یافت. این کاهش به دلیل واکنش تبدیل کاربید m23c6 به کاربید m6c می‌باشد. فازهای موجود در آلیاژ به شکل‌های صفحه‌ای، شبه‌کروی و بی‌نظم بوده و با افزایش زمان کارکرد ابعاد آنها بیشتر می‌گردد. در اثر تغییرات ریزساختاری اتفاق افتاده خواص مکانیکی آلیاژ تغییر می‌یابد. سختی و استحکام در نمونه شماره یک نسبت به ورق کارنکرده مقادیر بهتری داشته اما در نمونه دوم کمتر شده، ولی در مقایسه با ورق کارنکرده از خواص بهتری برخوردار است. با تدوین تغییرات ریزساختاری و خواص مکانیکی آلیاژ در دماهای مختلف کاری می‌توان از آنها جهت محاسبه متوسط دمای کاری، وضعیت جاری و عمر باقیمانده قطعه بهره جست.