بررسی تغییرات ریزساختاری پره متحرک توربین گازی از جنس سوپرآلیاژ پایه نیکل in792 پس از کارکرد طولانی

میزان نرخ تخریب و آسیب‌دیدگی نواحی مختلف پره متحرک توربین های گازی به دلیل تنش و دمای بالا در زمان های کارکرد طولانی، فراوان بوده و از طرفی هزینه جایگزینی پیش از موعد رسیدن به شرایط عدم قابلیت سرویس دهی این قطعات، به دلیل فرآیندهای تولیدی خاص و هزینه مواد، از لحاظ اقتصادی مقرون‌به‌صرفه نیست. لذا شرکت های سازنده توربین، برنامه تعمیرات نگهداری مختلفی را برای قطعات ارائه داده اند. در این پژوهش، در ابتدا عیوب ظاهری و علل تخریب پره متحرک توربین گازی از جنس in792 پس از 60 هزار ساعت قرارگیری در شرایط سرویس شناسایی شدند. اصلی ترین مکانیزم آسیب این پره‌ها، مکانیزم زوال ساختاری است که می‌توان به پیوستگی کاربید های در مزردانه، همچنین تجزیه کاربیدها، کروی شدن و درشت شدن فازهای اولیه  و حل شدن فازهای ثانویه  اشاره کرد. این موارد می‌تواند تاثیر بسزایی روی خواص مکانیکی قطعات در دمای بالا بخصوص خواص خزشی داشته باشد. در طی بررسی‌های ریزساختاری قطعه کارکرده، تغییر اندازه و مورفولوژی فازهای سخت  (رشد از nm 706 در شرایط قبل از سرویس دهی تا nm750 در نقاط بحرانی با شرایط سرویس دهی در دمای بالا) و در اطراف لبه فرار مشاهده گردید. همچنین نتایج بررسی ریزساختاری با تحلیل های المان محدود مقایسه شد و میزان دقت هر یک نیز تعیین شد.