گناه اولیه

آموزه گناه اولیه جزو آموزه های رسمی مسیحیت و مورد تایید کلیسای کاتولیک است که کالون و لوتر، سردمداران نهضت اصلاح، نیز بر آن صحه و تاکید گذاشته اند. مفاد اصلی این آموزه امروزه آلودگی نوع انسان است. این آموزه توجیهی برای ایده نجات بخشی مسیح است. برای ایده نجات بخشی مسیح، حامیان آموزه در حمایت از آن به کتاب مقدس و به ویژه نوشته های پولس رسول استناد می کنند. بزرگترین پشتیبان و معمار این آموزه قدیس آلوستین (قرن چهاردهم میلادی) است، اما از همان اوائل مخالفان، این ایده را غیر معقول و غیر قابل دفاع دانسته و آن را مورد هجوم قرار می دادند. شاخص ترین مخالف آن پلاگیوس متفکر عصر آگوستین است. پس از وی نیز مخالفتها ادامه داشته و در عصر جدید دامنه این مخالفتها گسترش بیشتری یافته است؛ اما دستگاه مسیحیت طی شوراهای مکرر و متعددی مثل شورای کارتاژ ، شورای اورانژ و شورای ترنت، پیوسته آموزه را مورد تاکید قرار داده و مخالفان را به ارتداد و انحراف محکوم نموده است. این مقاله فرایند شکل گیری آرای مخالفان و موافقان و سیر تاریخی آموزه را پی می گیرد، تا بستری برای پژوهشهای تخصصی در این زمینه فراهم سازد.