زبان فاخر و لسان واجد تصوف

مقاله حاضر مروری بر شرح احوال و آثار جنید بن محمد بن جنید بغدادی صوفی برجسته قرن سوم هجری است ، جنید از چهره های درخشان تاریخ تصوف اسلامی است . او در زهد و تقوی سرآمد روزگار بود و صوفیه او را شیخ المشایخ و طاووس الفقراء می خواندند و بسیار محترم می شمردند . جنید در بیان آراء و مبادی صوفیه اهتمام بسیار به کار برد . آثاری که از وی به جا مانده معدود است با این همه وی صوفیی است که بیشترین سخنان از وی روایت شده است . وی موسس مکتب بغداد به شمار می رود . او اولین کسی است که به شرح شطحیات صوفیه خصوصا بایزید بسطامی پرداخت . در حفظ اسرار صوفیه بسیار کوشید و از رازدارترین صوفیان به شمار می رود . مریدان بسیاری در مکتب وی تعلیم دیده اند . حلاج، شبلی و جریری از جمله شاگردان وی هستند . به سبب نقل و روایت احادیث فراوانی که از وی در بیان نظریات صوفیان بازمانده وی را زبان فاخر تصوف نامیده اند .