جایگاه تکرار و لزوم بازنویسی

تکرار غالبا سخن را آراسته تر می گرداند . ساختار منظمی به آن می بخشد و موسیقی شعر را به وجود می آورد . در نمایشنامه ، تکرار در ساختار گفت و شنودها به چشم می خورد . همچنین در تکیه کلامها ،‌ در نوشته های منثور ، در روزنامه نویسی یا داستان پردازی ، برای آهنگ سخن از تکرار استفاده می شود . بازنویسی متن نیز نوعی تکرار ‹‹ بینا متنی ›› است . افسانه ها و اسطوره های دیرین ،‌ حیات دوباره می یابد . از ساختار شعری گذشتگان اقتباس می شود ، اما هر بار اثری تازه و بدیع خلق می شود .