نمود مدرنیسم در رمان فارسی

مدرن گرایی در عرصه رمان نویسی پس از انقلاب به جریانی پر طرفدار تبدیل شده است . رمان مدرن در این دوره ، در واقع خلف صالح رمان مدرن پیش از انقلاب است که با (بوف کور )صادق هدایت بنیان نهاده شده است . رمان مدرن غربی مبتنی بر اندیشه های اومانیستی پس از رنسانس است و مهمترین مولفه های آن از دیدگاه فلسفی هنر عبارت اند از: بحران واقع نمایی، مرکزیت زدایی، آشنایی زدایی، انزوا و ابهام معنایی است . از نظر صوری نیز رمان مدرن با قهرمان سنتی ، طرح قصه و راوی المپی وداع می گوید . با پیروزی انقلاب اسلامی مدتی از اقبال نویسندگان به مدرنیسم کاسته شد ، اما با فروکش کردن فضای پرشور انقلابی در اواخر دهه شصت و آغاز دهه هفتاد این اقبال مجددا فزونی گرفت . رمان مدرن فارسی با اخذ فرم رمان مدرن غربی و به کارگیری ابزار روایت ذهنی ، فاقد دیدگاههای نیست انگارانه اومانیستی مدرنیسم غربی است . به همین دلیل رویکرد این جریان همچون رئالیسم سنتی عمدتا انتقادی است و موضوع این انتقاد اغلب ارزشها و اصول اخلاقی و اجتماعی برآمده از نظام دینی و انقلابی است .