بررسی سناریوهای بهبود همکاری زنجیره تامین با روش پویایی سیستم

مفهوم همکاری در ذات زنجیره تامین نهفته است، اما به اذعان پژوهش‌ها یکی از دلایل اصلی ضعف عملکردی زنجیره‌های تامین عدم ایجاد همکاری موثر میان اعضای زنجیره است. پیشینه تمرکز بر ایجاد همکاری موثر به اوایل دهه نود میلادی و سرمایه گذاری شرکت‌های پیشرو جهت توسعه و به کارگیری مکانیزم‌های همکاری زنجیره تامین باز می‌گردد. با توجه به پیامدهای قابل ملاحظه همکاری در زنجیره تامین، تاکنون این مفهوم به صنایع بسیاری گسترش یافته است، اما علیرغم این اقبال فراگیر، توجه زیادی به این مفهوم در زنجیره‌های تامین کشور نشده است. در همین راستا تحقیق حاضر تلاش می کند ضمن مرور مبانی و مفاهیم مرتبط با بهبود همکاری زنجیره تامین و با انجام مصاحبه از خبرگان و کاربست روش رویکرد پویایی سیستم به طراحی مدلی جامع از بهبود همکاری زنجیره تامین در شرکت های فعال در مجتمع صنعتی شهر رفسنجان دست یابد. در این پژوهش، سعی شد که با استفاده از روش مدلسازی پویایی سیستم، یک مدل پویا از روابط بین مولفه های اثرگذار بر همکاری زنجیره تامین ارائه شود. ابتدا، در راستای توسعه مدل پویایی سیستم، نمودار علی- معلولی ارائه شده که اساس نمودار جریان و مدل شبیه سازی می‌باشد. در ادامه بر اساس نمودار علی- معلولی و با کمک نرم افزار ونسیم، نمودار جریان نیز طراحی و با کمک این نمودار جریان و بر اساس سناریوهایی که مطابق نظر خبرگان شکل گرفته بودند، مدل اجرا و انطباق رفتار آن بر واقعیت توسط خبرگان مورد بررسی قرار گرفته و مورد تایید واقع شد. نتایج به دست آمده از نمودار جریان بر اهمیت مواد در حال ساخت، سفارشات انباشت شده و موجودی انبار محصولات از بین متغیرهای منتخب این زنجیره تامین تاکید داشت. همچنین به علت پویا بودن مدل نباید به انتخاب یک روش بسنده کرده و می توان مدل را تکامل بخشید.