نگاهی به بروکراسی و جایگاه آن در مدیریت دولتی ایران

اداره امور یک سازمان گسترده و بزرگ امری است بس پیچیده و مشکل که به آسانی نمی‌توان کلیه مشکل را در مواقع معین و مشخص دریافت نمود و با تجزیه و تحلیل و سیاست‌های خاص آن‌ها را رفع رجوع نمود از نظر وبر بوروکراسی نوعی طرح سازمانی ایده آل است که اختیار قانونی نظم سلسله مراتبی عمل کردن بر اساس مستندات و بایگانی‌ها جدایی کار از زندگی شخصی آموزش تخصصی استخدام کارکنان تمام وقت و پیروی از قوانین را دربرمی گیرد، اما امروزه بوروکراسی اغلب به عنوان یک بیماری که سازمان‌های بزرگ بدان مبتلا هستد ادراک می‌شود و کاغذبازی‌های بی حد و حصر را به ذهن متبادر می‌سازد و در بیشتر موارد سازمان‌ها بوروکراتیک نامیده می‌شوند، بدون آنکه بررسی های لازم در این مورد انجام شده باشد یا شواهد کافی مبنی بر این امر وجود داشته باشد. ایران به عنوان یکی از کشورهای در حال توسعه است که نظرات مهم بر فرآیند بروکراتیک در ایران حائز اهمیت است چرا که هنوز برخی از ادارات هنوز در پیچ و خم فرایند بروکراتیک گیر کرده اند و پاسخگویی و فرایند کاری اکثر مردم در این بین تحت تاثیر قرار گرفته است. استفاده از مقررات اداری و سیستم ها و روش های مناسب که از جمله ابزار و وسایل کنترلی موثر در سازمانهای بزرگ محسوب می شود . هنگامی بوروکراسی به عامل بازدارنده در جهت اعتلاء و رشد و توسعه اجتماعی و اقتصادی بدل می شود که متناسب با تحولات و رویدادهای حاصله در آن بخش ها نیست. باید برای جلوگیری از این وضعیت و استفاده موثر از بوروکراسی به عنوان وسیله ای مفید در جهت دستیابی به هدف های توسعه بازسازی و رونق مجدد آن تدابیری اندیشید. این مهم به دست نخواهد آمد مگر این که طی برنامه های آموزشی منظمی به طور مرتب کارگزاران و مجریان دست اندرکار بوروکراسی تحت آموزش و تعلیمات عالیه لازم قرار گیرند و تنها در این صورت است که امید به اعتلاء و تحول در بوروکراسی حاکم بر ماشین دولتی ایران متناسب با احتیاجات متحول جامعه ایران وجود خواهد داشت.